جان آدمى از جمله امورى است كه در اسلام رتبه نخست در احترام را حائز است : (من اجل ذلك كتبنا على بنى اسرائيل انه من قتل نفسا بغير نفس او فساد فى الارض فكأنما قتل الناس جميعا و من احياها فكانما احيى الناس جميعا); بدين سبب بر بنى اسرائيل چنين مقرر داشتيم كه هر كس جانى را ـ بدون اين كه حق قصاصى در ميان بود و يا آن جان مرتكب فساد و تباهى شده باشد ـ از ميان ببرد چنان باشد كه همه مردم را كشته باشد ، و هر كه جانى را از مرگ حفظ كند بمنزله كسى است كه همه جانها را حفظ كرده باشد . (مائده : 32) پيغمبر اكرم (ص) در خطبه حجة الوداع فرمود: اى مردم اين (روز عيد اضحى) چه روزى است ؟ همه گفتند : روز حرام (محترم) . فرمود : اين (ماه ذيحجه) چه ماهى است ؟ گفتند : ماه حرام . فرمود : اين (شهر مكه) چه شهرى است ؟ گفتند : شهر حرام . فرمود : همچنان كه اين روز و اين ماه و اين بلد نزد خدا محترم است جان و مال و آبروى شما نيز بهمين اندازه نزد خداوند احترام دارند . (بحار : 21/380) -جانان- (فارسى ، مركب از جان و ان علامت نسبت): معشوق ، محبوب ، شاهد .
جانِب
پهلو ، كرانه ، سمت . (و ما كنت بجانب الغربى) . (قصص:44) -جانباز- (فارسى): كسى كه جان خود را باخته باشد ، كنايه از فداكارى در راه خدا يا معشوق ديگر ، يعنى وى در اين قمار جان خود را باخته و بر سر سعادت جاودانى نهاده است .
جانبدارى
طرفدارى ، حمايت . امام صادق (ع) : كسى كه از ستمگرى جانبدارى نموده ظلم و ستم او را توجيه كند خداوند ظالمى بر او مسلط سازد و چون دعا كند باجابت نرسد و بر مظلوميتش اجر و مزدى نيابد . (بحار: 93/319)