«روايات مربوطه» - معارف و معاریف نسخه متنی

الفرق بين الفرق، عبدالقاهر بغدادى اشعرى (429 هـ). قاهره 1328.

الاقتصاد فى الاعتقاد، ابوحامد غزالى (505 هـ). قاهره 1327 هـ.

المنقد من الضلال، ابوحامد غزالى قاهره 1322.

ارشاد، امام الحرمين جوينى. مصر 1950 م.

الاعتصام، ابراهيم بن موسى اللخمى الشاطبى الغرناطى.

اساس التقديس، جارالله زمخشرى، (متوفى 538)، مصر، 1328.

حدائق الفصول و جواهر العقول، محمد بن هبة المكى، قاهره 1327.

الجواب الكافى، لمن سئل، عن الدواء الشافى، ابن قيم جوزى (751 هـ). مصر 1346.

اعتقادات، ابن بابويه. تهران 1371.

اعتقادات فرق مسلمين، فخرالدين رازى قاهره 1938 م.

انوارالملكوت فى شرح ياقوت، علامه حلى، تهران 1338 هـ.

البيان، محمد بن الطبيب الباقلانى، بيروت 1958.

البيان فى اصول الدين، قاضى ابوبكر محمد بن مظفر شافعى (متوفى 488).

شرح باب حادى عشر، فاضل مقداد، تهران 1324 هـ.

شرح مواقف، عبدالرحمن بن احمد قاضى، تهران 1286 هـ.

متن مواقف، عضدالدين عبدالرحمن ايجى (متوفى 756 هـ).

كشف المحجوب، ابويعقوب سجستانى، تهران 1327.

اللمع فى الرد على اهل الزيغ و البدع، ابوالحسن اشعرى، مصر 1944 م. و گفته اند كه مؤلف كتاب فوق معمر بن سالم (متوفى 433 بوده است.

وجه دين، ناصرخسرو قباديانى نيز از كتب مهم كلام اسماعيلى است.

محصل افكار المتقدمين و المتأخرين من الحكماء و المتكلمين تأليف محمد بن عمر رازى معروف به فخر رازى قاهره، 1366 هـ.

المقالات فى اصول الديانات، ابوالحسن على بن حسين مسعودى. (متوفى 346 هـ).

الابانة (كتاب ديگرى است از) على بن اسماعيل بن اسحاق بن سالم بن اسماعيل اشعرى، مصر، 1348.

الابانه عن حقايق اصول الديانه، منذر ابن سعيد البلوطى القرطبى المالكى، (متوفى 355 هـ).

الابانه فى اصول الديانة، عبدالله بن محمد بن حمدان العكبرى (متوفى 387).

دلائل النبوة، ابوالحسن ماوردى (متوفى 550 هـ).

مكارم الشريعه، ابوالقاسم حسين بن محمد اصفهانى (متولد 502 هـ).

كتاب النقض، كه رد بر بعضى از مثالب نواصب است، تأليف نصيرالدين عبدالجليل بن ابوالحسين رازى.

(فرهنگ معارف اسلامى)

«روايات مربوطه»

روايات مربوط به اين علم بسيار است از جمله: طيّار (يكى از ياران امام) گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم:به من رسيده كه شما با علم كلام و بحث عقايدى مخالفيد؟ فرمود: با بحث مانند توئى كه چون بپرد بداند چگونه فرود آيد و چون فرود آيد بداند چگونه پرواز كند ما مخالف نيستيم.

امام صادق (ع) به عبدالرحمن بن حجاج فرمود: با مردم مدينه بحث كن كه من دوست دارم مانند توئى در ميان رجال شيعه باشد. حمزة بن حمران گويد: به امام صادق (ع) عرض كردم: ما (اصحاب) كلامى داريم كه با آن كلام با حريفان بحث مى كنيم. فرمود: (نمونه اى از) كلام خود را بياور. گفتم: مى گوئيم: خداوند امرى و نهيى كرده و آجال (مدتهاى عمر اشخاص و حكومتها و...) را و آثارى كه بر اعمال مردم مترتب مى گردد آنچنان كه خود اندازه گيرى كرده (كه اگر چنين كنيد چنان مى شود) نوشته است و به بندگانش نيروى طاعت و اختيار ترك معصيت را داده است كه اگر تخلف ورزند محكوم باشند زيرا به آنها اختيار و قدرت داده است. حضرت فرمود:اين (كلام) حق است به شرط اينكه از اين حد تجاوز نكنيد.