«خونبهاى جنين» - معارف و معاریف نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

معارف و معاریف - نسخه متنی

مصطفی حسینی دشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

در 91 سالگى در بغداد درگذشت و در مقبره شونيزيه دفن شد . (نامه دانشوران:5/15 و روضات الجنات : 163 و تاريخ ابن خلكان:1/127 و ريحانة الادب:1/282 ، 283)

جَنين

هر چيز پوشيده . بچه كه در شكم مادر باشد . ج اَجِنَّة . (هو اعلم بكم اذ انشأكم من الارض و اذ انتم اجنة فى بطون امهاتكم) ; او (خداوند) به حال شما از شما آگاهتر است از آن روزگارى كه شما را از زمين آفريد و گاهى كه شما جنينهائى در شكم مادرانتان بوديد . پس خود را مستائيد ... (نجم:32) (يا ايها الناس ان كنتم فى ريب من البعث فانا خلقناكم ...) ; اى مردم اگر شما در روز قيامت و قدرت خدا بر زنده ساختن مردگان شك و ترديدى داريد پس بدانيد كه ما شما را نخست از خاك آفريديم و سپس از آبى جهيده (از پشت پدر به رحم مادر) آنگاه از خون بسته آنگاه از پاره گوشتى كه خلقتش به اتمام رسد يا پيش از آن سقط گردد تا بر شما آشكار سازيم و هر آنچه ما بخواهيم (از نر و ماده ووو) تا مدتى معين در رحمها مستقر سازيم تا گاهى كه به صورت كودكى شما را برون آريم ... (حج:5) از امام باقر (ع) روايت است كه نطفه مايعى سفيد رنگ است به غلظت آب بينى كه چهل روز بدين حال در رحم بماند و سپس علقه شود كه آن خونى بسته و منجمد باشد و اين نيز چهل روز به همين شكل بماند آنگاه مضغه گردد و آن قطعه گوشتى سرخ رنگ مشتمل بر رگهاى به هم پيچيدهاى باشد و آن نيز چهل روز بدين وضع بماند ، و چون چهار ماه تكميل گردد استخوانبندى شود و شكل و صورت آدمى يابد ...

(صافى:36) در حديث ديگر از آن حضرت آمده كه پس از پايان چهار ماه دو ملك به امر خدا بيايند و او را به صورت انسان در آورند و هر آنچه را كه خداوند در بارهاش روا بداند براى او مقدر كنند . از امام صادق (ع)

رسيده كه چون جنين چهارماهه گردد روح در او دميده شود . از اميرالمؤمنين (ع) سؤال شد : غذاى جنين در رحم مادر چيست ؟ فرمود : خداوند تبارك و تعالى خون حيض را در آنجا حبس كند كه جنين از آن تغذيه نمايد . از امام باقر (ع) سؤال شد بيشترين مدت باردارى چقدر است كه مردم مىگويند ممكن است يك جنين سالها در رحم بماند؟ فرمود : دروغ مىگويند ، بيشترين مدت باردارى نه ماه است ، يك لحظه بر آن افزوده نگردد و اگر ساعتى بيشتر شود مادرش پيش از وضع حمل بميرد . از اميرالمؤمنين (ع) رسيده كه كودك اگر شش ماهه يا هفت ماهه يا نه ماهه به دنيا آيد زنده ماند ولى هشت ماهه زنده نماند . در حديث آمده كه از حضرت رسول(ص) سؤال شد : آيا فرزند از پدر متكون مىگردد يا مادر ؟ فرمود : اما استخوان و رگ و پى از مرد است ولى گوشت و خون و مو از زن . سائل گفت : بسا شود كه فرزند تمام شباهتش به عموهايش بود و به دائيانش هيچگونه شباهتى نداشته باشد وگاه به عكس باشد ؟ فرمود : هر كدام از زن و مرد كه آبش بر آب ديگرى غالب آيد شباهت از آن او باشد ... (بحار:60/ 334 ـ 343)

«خونبهاى جنين»

ابوجرير قمى گويد : از امام موسى بن جعفر (ع) پرسيدم : ديه (خونبهاى) نطفه و علقه و مضغه تا مراحل ديگر جنين چه مقدار است ؟ فرمود : نطفه چهل دينار (شرعى سه ربع مثقال معمولى) و علقه شصت دينار و مضغه هشتاد دينار و چون گوشت استخوان را بپوشاند صد دينار و چون نر و ماده بودن آن مشخص گردد ديه كامل ...

(بحار:60/371)

جَو

(فارسى): غلهاى است معروف كه به تازى شعير گويند . از حضرت رضا (ع) روايت شده كه هيچ پيغمبرى نبوده جز اينكه مردم را به خوردن جو دستور داده و آن را مبارك مىشمردهاند ، و جو به معدهاى وارد نشود جز اينكه هر دردى را از آن برون راند و آن خوراك پيامبران و غذاى نيكان است ، خداوند آن را جهت غذاى پيامبرانش برگزيده است . (بحار:11/66)

جَوّ

ميان آسمان و زمين . جوّ هر چيز : داخل آن چيز . ج : اجواء . (او لم يروا الى الطير مسخرات فى جوّ السماء ما يمسكهنّ الاّ الله) . (نحل:79) اميرالمؤمنين (ع) ـ فى دعائه ـ : «اللهم ربّ السقف المرفوع و الجوّ المكفوف» (نهج : خطبه 171) . «ثم انشأ سبحانه فتق الاجواء». (نهج : خطبه 1)

جَواء

/ 2570