غشائى كه بر روى تن آدمى و ديگر حيوانات گسترده است. جلد. قرآن كريم: «و خداوند براى سكونت موقت سفر شما از پوست چهار پايان خيمه ها را برايتان قرار داد تا وقت حركت و سكون ، سبك وزن و قابل انتقال باشد ...» . (نحل:80) اميرالمؤمنين (ع): «... و بدانيد كه اين پوست نازك تن را تاب آتش دوزخ نباشد، پس بر خويشتن رحم آريد، كه ـ ضعف ـ خود را در مصائب دنيا آزموده ايد». (نهج : خطبه 183) امام صادق (ع): «نماز در پوست حيوانى كه حرام گوشت باشد نتوان خواند» (بحار:83 /33). على بن جعفر گويد: از امام كاظم (ع) پرسيدم: آيا مرد مى تواند پوستينى را كه از پوست روباه ساخته شده بپوشد؟ فرمود: «اشكال ندارد، ولى نماز در آن نخواند». (بحار: 83/232)
«بيماريهاى پوستى»
در حديث آمده كه: «نوره زدن در روز جمعه و چهارشنبه ، و شستشو با آبى كه به آفتاب گرم شده باشد ، و غذا خوردن در حال جنابت ، و نزديكى با زن در ايام حيض، و خوردن هنگام سيرى ، موجب پيسى مى شود». در حديث ديگر آمده كه :
«خوردن دژپيه (غده گوشت) توليد جذام مى كند. خوردن شلغم جهت دفع جذام سودمند است. خوردن چغندر و كشيدن رگ از گوشت ، امان است از جذام. خورش چغندر با گوشت گاو ، پيسى را برطرف مى كند. حنا و نوره به هم آميخته به بدن مالش دهند پيسى را از بين مى برد» (بحار:62/211 و سفينة البحار) . به «كبد» و به «لك صورت» نيز رجوع شود.
پوستين
جامه پوستى، به عربى «فَرْو»، واحد آن «فروه». از عبدالله نجاشى نقل است كه گفت: جبّه اى (پوستينى) داشتم احتمال دادم كه بول بر آن ترشح كرده باشد، آن را در آب فرو بردم، اتفاقا شبى سرد بود، چون به نزد امام صادق (ع) مشرف شدم حضرت ابتداءً به من فرمود: پوستين چون به آب شسته شود تباه گردد (اشاره به اين كه اين احتياط، احتياط بجائى نبوده). (بحار:47/71) از آن حضرت درباره پوستهائى كه بعضى از آنها پوست مردار و بعضى پاك و مزكّى باشد و پاك از ناپاك تميز داده نشود و آنها را پوستين مى سازند ، سؤال شد ; فرمود: «اگر آن پوستينها را پوشيديد در آنها نماز مخوانيد ...» . (بحار: 80/80) بزنطى گويد: از حضرت رضا (ع) راجع به پوستينهائى سؤال نمودم كه از بازار مسلمانان خريده مى شود و خريدار نمى داند كه از حيوان مذبوح ، به ذبح شرعى مى باشد يا خير، آيا مى شود در آن نماز گزارد؟ فرمود: «آرى ! امام باقر (ع) مى فرمود: خوارج بر اثر نادانى بر خويشتن تنگ گرفتند، در صورتى كه دين وسيع تر از اينها است ...» . (بحار: 103/70)
پوسيدگى
معروف است و به عربى : رِثاثه . بَلاء . رمام . بِلى.
پوسيده
متخلل و سبك شده از طول زمان يا علتى ديگر. به عربى : رميم . نَخِر. نَخِرَه. بالى . باليه . رثّ. قرآن كريم: «مگر انسان ندانست كه ما او را از نطفه (قطره آب گنديده) آفريديم كه وى اكنون دشمن آشكار ما شده است. و ـ جاهلانه ـ براى ما مثلى زد كه گفت اين استخوانهاى پوسيده را چه كسى از نو زنده مى كند». (يس:78)
پوشاك
پوشيدنى . جامه . لباس . ملبس. قرآن كريم: «پوشاك تقوى ، بهترين است» (اعراف: 26). «جامه هاى خويش را پاكيزه دار» (مدثر:4). ديگر آيات، و نيز روايات مربوطه به «لباس» رجوع شود.
لطفا منتظر باشید ...
