«آيات قرآن درباره قصاص» - معارف و معاریف نسخه متنی

قَصّاب

ناى زن. شتر كُش. گوشت فروش. لحّام. عن رسول الله (ص) انه قال: «انّى اعطيت خالتى غلاماً و نهيتها ان تجعله حجّاماً او قصّابا او صائغاً». (بحار: 103/78) عن ابى عبدالله (ع) قال: «مرّ اميرالمؤمنين (ع) على جارية قد اشترى لحماً من قصّاب وهى تقول: زدنى. فقال له اميرالمؤمنين (ع): زدها، فانه اعظم للبركة». (بحار: 41/129)

قِصار

جِ قصير. جِ قصيرة. كوتاه ها.

قَصّار

گازر. فى جامع البزنطى عن اميرالمؤمنين (ع) انه كان يُضَمِّنُ الصبّاغ و القصّار و الصائغ احتياطاً على امتعة الناس. (بحار: 103/168)

قُصارى

كوشش و نهايت. «قُصاراك ان تفعل كذا: نهايت كوشش تو آن است كه اين كار انجام دهى».

قصاص

(به هر سه حركت قاف) :منتهاى روئيدنگاه موى سر از پس و پيش. عن ابى جعفر(ع): «الجبهة كلّها من قصاص شعر الرأس الى الحاجبين موضع السجود، فأيّما سقط من ذلك الى الارض اجزأك مقدار الدرهم او مقدار طرف الانملة». (وسائل: 6/356)

قُصاص

جائى از سر كه معمولا مقراض (قيچى) در آنجا بكار مى رود.

قَصّاص

قصّه گوى. داستان سراى در مجامع عمومى.

قُصّاص

جِ قاصّ. داستان سرايان. قصه گويان. فى الحديث: سُئِلَ الصادق (ع) عن القُصّاص يحلّ الاستماع لهم؟ فقال: «لا». (وسائل: 17/153)

قِصاص

پيگيرى كردن. مانند آنچه داده باشى باز ستدن.

در اصطلاح فقه: مجرم را به مانند جرمى كه مرتكب شده مجازات كردن. قَوَد.

«آيات قرآن درباره قصاص»

(يا ايها الذين آمنوا كتب عليكم القصاص فى القتلى الحرّ بالحرّ و العبد بالعبد و الانثى بالانثى فمن عُفِىَ له من اخيه شىء فاتّباع بالمعروف و اداء اليه باحسان ذلك تخفيف من ربكم و رحمة فمن اعتدى بعد ذلك فله عذاب اليم): اى مسلمانان! براى شما حكم قصاص كشتگان چنين مقرر گشت كه: مرد آزاد را در مقابل آزاد، و بنده را به جاى بنده، و زن را به زن قصاص توانيد نمود، و چون صاحب خون از قاتل در گذرد خواه با گرفتن ديه يا بدون آن، كارى است نيكو و پسنديده، پس قاتل ديه را در كمال رضا و خوشنودى ادا كند، در اين حكم تخفيف و تسهيل در امر قصاص و رحمت خداوندى است... (بقرة: 178) (و كتبنا عليهم فيها انّ النفس بالنفس و العين بالعين و الانف بالانف و الاذن بالاذن و السن بالسنّ والجروح قصاص و من تصدّق فهو كفّارة له...): و در تورات بر بنى اسرائيل نوشتيم كه جان را در مقابل جان و چشم را در مقابل چشم و بينى را در مقابل بينى و گوش را در مقابل گوش و دندان را در مقابل دندان و هر زخمى را قصاص خواهد بود، و چون كسى به جاى قصاص به صدقه (ديه) راضى شود نيكى كرده و كفّاره گناه او خواهد شد... (مائدة: 45) (و لكم فى القصاص حيوة يا اولى الالباب لعلكم تتقون): شما را در مورد قصاص حيوة (زندگى توام با امنيت) است مگر از قتل يكديگر بپرهيزيد. (بقرة: 179)