آياتى از قرآن در باره دين - معارف و معاریف نسخه متنی

دِين

شريعت ، كيش وآئين لازم الاتّباع . جرجانى در تعريفات خود گفته: «دين وملت اصولا به يك معنى مى باشند واختلاف آنها اعتبارى است ، زيرا شريعت را بدين لحاظ كه از آن پيروى مى شود ، دين گويند ، وبدين جهت كه گردآورنده وجامع نفوس است ، ملت خوانند ، واز اين رو كه مرجع همگان است مذهب نامند» . (تعريفات جرجانى) راغب گفته: «شريعت را به اعتبار طاعت وپيروى ، دين گويند ، وآن با ملت وطريقت به يك معنى است ، لكن انقياد وطاعت در آن ملحوظ است» . (مفردات) دين به معنى جزاء: (مالك يوم الدين) طاعت: (مخلصين له الدين) نيز آمده است، ويا در اين موارد نيز مآلا به معنى شريعت وآئين باشد .

آياتى از قرآن در باره دين

(فاقم وجهك للدين حنيفا فطرة الله التى فطر الناس عليها لا تبديل لخلق الله ذلك الدين القيم ولكن اكثر الناس لا يعلمون) مصمّم وبا ميل كامل به دين روى آور ، دينى كه خداوند ، آن را با سرشت بشر آميخته ومردمان را بدين سرشت آفريده است ، اين است دين استوار ولى بيشتر مردم به اين حقيقت ناآگاهند . (روم:30) (ان الدين عندالله الاسلام) همانا دين نزد خدا شريعت اسلام است (آل عمران:19). (ومن يبتغ غير الاسلام دينا فلن يقبل منه وهو فى الآخرة من الخاسرين) هر كه جز اسلام كيشى اختيار كند از او پذيرفته نخواهد شد ودر آخرت از زيانكاران خواهد بود (آل عمران:85) . (لا اكراه فى الدين) كار دين به اجبار واكراه نباشد (بقره:256) . (وذر الذين اتخذوا دينهم لعبا ولهوا ...) اى پيغمبر آنان را كه دين خويش را به بازى وهوسرانى گرفته وزندگى دنيا آنان را فريفته است رها ساز اينقدر به آنها تذكر ده كه هر كسى سرانجام به عمل خويش گرفتار آيد وجز خدا دادرس وشفيعى نباشد وآنجا تاوانى از كسى پذيرفته نگردد. (انعام:70)

رواياتى در باره دين

عن الصادق (ع) ، قال لقمان لابنه: «يا بنىّ ! سيد اخلاق الحكمة دين الله تعالى ، ومثل الدين كمثل شجرة ثابتة ، فالايمان بالله ماؤها ، والصلاة عروقها ، والزكاة جذعها ، والتآخى فى الله شعبها ، والاخلاق الحسنة ورقها ، والخروج عن معاصى الله ثمرها ، ولا تكمل الشجرة الاّ بثمرة طيبة ، كذلك الدين ، لا يكمل الا بالخروج عن المحارم . يا بنى ! لكل شىء علامة يعرف بها ، وان للدين ثلاث علامات: العفة والعلم والحلم» . (بحار:13/419) اميرالمؤمنين (ع): «اول الدين معرفته ، وكمال معرفته التصديق به ، وكمال التصديق به توحيده ، وكمال توحيده الاخلاص له ...» (نهج خطبه 1) . «من عمل لدينه كفاه الله امر دنياه» . (نهج حكمت 423) رسول الله (ص): «من يرد الله به خيرا يفقّهه فى الدين» (بحار:1/177) . اميرالمؤمنين (ع): «ثلاث بهن يكمل المسلم: التفقه فى الدين والتقدير فى المعيشة والصبر على النوائب» . (بحار:1/210) اميرالمؤمنين (ع) فرمود: «بدان كه آغاز دين تسليم (بودن در برابر خدا) وپايان آن خود را به بندگى خدا خالص نمودن است» .

دين را جز عقل سامان نبخشد .

دين وادب هر دو محصول خردند .

دين ، آدمى را از هر كار زشت بازمى دارد .