ملك ناصر يوسف بن ايوب شادى ملقب به صلاح الدين، وى مؤسس دولت ايوبيان است كه در مصر و شام و حجاز ويمن حكمرانى داشتند و به شعب زياد منقسم شدند. مسقط رأس وى دوين واقع در جهت اران آذربايجان است.شادى جد صلاح الدين با دو پسر خود نجم الدين ايوب و اسدالدين شيركوه از آن قريه به بغداد و از آنجا بهتكريت رفت و در تكريت درگذشت.پسران او به خدمت مجاهدالدين بهروز كه از جانب سلطان مسعود سلجوقى شحنه عراق بود درآمدند و حفاظتتكريت به برادر بزرگ نجم الدين واگذار شد، در خلال اين احوال عمادالدين زنگى حاكم موصل از تكريتعبور كرد نجم الدين هنگام عبور او از دجله كمكهايى به وى كرد و در اثر اين حسن خدمت ، زنگى وى را بهمعيت خويش برد و پس از فتح بعلبك ولايت آنجا را به او واگذار نمود.پس از وفات عمادالدين زنگى دو برادر در خدمت پسر او نورالدين محمود باقى ماندند. صلاح الدين يوسف بهسال 532 در تكريت متولد شد پدرش او را به بعلبك و دمشق تربيت كرد. صلاح الدين در سال 558 به همراه عمويشاسدالدين شيركوه به مصر رفت و در سالهاى 562 و 564 براى به هم زدند اتفاق شاور وزير مصر با صليبيان دوباربه مصر سفر كرد و در سفر سوم عمويش اسدالدين شيركوه به جاى شاور به وزارت العاضد لدين الله خليفهاخير فاطميان راه يافت، صلاح الدين نيز به درجه معاونت وى نائل آمد و در همان سال اسدالدين درگذشت وصلاح الدين جانشين وى گرديد و علما و ادباء كشور را به خويش جلب كرد و مردم را طرفدار و هواخواه خودنمود و بر مكنت و قدرتش افزوده شد.در سال 567 العاضد لدين الله درگذشت و صلاح جاى او را اشغال كرد و حكومت مصر او را مسلم گشت و از آن روزدولت فاطميان منقرض گرديد و خطبه بنام او خوانده شد .وى در مصر به جاى مذهب تشيع كه در آنجا رسميت داشت مذهب تسنن و طريقه شافعى را رسميت داد . صلاح الدينجزيره و ديار بكر را نيز از يد اتابك موصل و ديگر حاكمان آن ديار به در آورد و جمعى از اقارب و خويشانخود را به امارت دمشق و حلب و حما و حمص و ديگر بلاد شام گماشت ، وى به صليبيان كه بر پاره اى از سواحلقدس و شام استيلا يافته بودند هجوم كرد و شكست عظيمى به آنها وارد نمود چه در آن روزگار مسيحيان ازاروپا به بلاد اسلامى تاخته بودند و به رشادتهاى صلاح الدين شرشان دفع شد و بسيارى از سران آنها رابه اسارت درآورد .صلاح الدين پس از بيست و دو سال حكومت به سال 589 در سن 57 سالگى درگذشت . او مردى جسور و شجاع بود .