معارف و معاریف نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

معارف و معاریف - نسخه متنی

مصطفی حسینی دشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

اى از شاگردانش تقريرات درس اصول او را نوشته اند . از آن جمله اند : ميرزا هاشم آملى وشيخ محمد تقى

بروجردى كه نوشته هاى آنان در نجف چاپ شده است .

از آقا ضياء آثارى به زبان عربى باقى مانده كه مهم ترين آنها به قرار زير است : الحاشية على بيع

المكاسب ، نجف ، مطبعة الحيدرية ; الحاشية على العروة الوثقى ، نجف ، مطبعة الحيدرية ; رسالة فى

استصحاب العدم الازلى ، نجف ، مطبعة الحيدرية ; رسالة فى اللباس المشكوك ، نجف ، مطبعة الحيدرية ;

روائع الامالى فى بيان مدارك فروع العلم الاجمالى ، نجف ، مطبعة الحيدرية ; شرح تبصرة العلامة (كتاب

البيع) ، نجف ، 1345 ق ; شرح تبصرة المتعلّمين (در معاملات) ، نجف ، مرتضوى ، 1345 ق ; مقالات الاصول ، جزء

اول ، نجف ، المطبعة العلمية ، 1358 ق ; جزء دوم ، تهران ، مصطفوى ، 1369 ق . (دائرة المعارف بزرگ اسلامى)

ضِياع

جِ ضيعة به معنى خواسته وزمين وآب ودرخت . جِ ضايع .

ضَياع

زن وفرزندان وهر كه در نفقه شخص بود . هر ضعيف ونيازمند كه در امور وحوائج خود محتاج وى بوند . (منتهى

الارب)

از رسول خدا (ص) روايت است كه فرمود : «من ترك مالاً فلورثته ، ومن ترك دَيناً او ضياعاً فعلىّ» ; هر آن

كس هنگام مردن ، مالى را بجاى نهد ، آن مال به وارثان وبازماندگان وى تعلق دارد ، واگر بدهى يا زن

وفرزندى از او بماند به عهده من (بعنوان حاكم مسلمين) مى باشد . (بحار:103/148)

ضَياع

هلاك شدن ، تباه گشتن . تلف گرديدن . از ياد شدن . به هدر رفتن .

عن الصادق (ع) : «اربعة يذهبن ضياعاً : مودّة تمنحها من لا وفاء له ، ومعروفٌ عند من لايشكر له ، وعلم

عند من لا استماع له ، وسرٌّ تودعه عند من لا حصافة له» ; چهار چيز است كه ضايع مى شود وبه هدر مى رود :دوستى ومودتى كه با كسى برگزار كنى كه او را وفا وصميميتى نباشد ، وكار ارزشمندى كه براى كسى انجام

دهى كه آن كار را مورد قدردانى وسپاس قرار ندهد ، ودانشى كه به كسى عرضه كنى كه وى را گوش شنوائى در

برابر آن نباشد ، و رازى كه با كسى در ميان نهى كه وى را عقل ودرايتى نَبُوَد . (بحار: 75/69)

وعنه (ع) : «اربعة يذهبن ضياعاً : البذر فى السبخة ، والسراج فى القمر ، والأكل على الشبع ، والمعروف

الى من ليس باهله» . (بحار:76/164)

ضِيافت

ضيافة . ميهمانى . اميرالمؤمنين (ع) خطاب به جمعى از شيعيان خود : «من كان منكم له مال فليصل به القرابة

وليحسن منه الضيافة ، وليفكّ به العانى والاسير وابن السبيل ، فانّ الفوز بهذه الخصال مكارم الدنيا

وشرف الآخرة» . (بحار:41/122)

رسول الله (ص) : «من كان يؤمن بالله واليوم الآخر فليكرم ضيفه ، والضيافة ثلاثة ايام ولياليهن ، فما

فوق ذلك فهو صدقة ...» . (بحار: 75/460)

ضَير

ضرر . زيان . لاضير ، يعنى زيانى نيست . (قالوا لاضير انّا الى ربنا منقلبون). (شعراء:50)

ضِيزى

قسمة ضيزى : قسمت ناراست . بهره به ستم . قسمت غير عادلة .

ضَيعة

زمين كشت . آب وزمين كه در آن غله شود .

وهب هشام بن عبدالملك للابرش (كاتبه) ضيعة فسأله عنها ، فقال : لا عهد لى بها . فقال : لولا ان الراجع فى

هبته كالراجع فى قيئه ، لاخذتها منك ، اما سمعت انه انما سميت الضيعة لانها تضيع اذا تُرِكت ؟ وان

ثلاثاً تحسن بالشريف : خدمة الوالد وخدمة الضيعة وخدمة الضيف . (ربيع الابرار: 1/217)

ضَيغم

شير بيشه . اسد . شير قوى . ج: ضياغِم .

/ 2570