نوعى قند ، شكر پخته ، نبات .نمك صلب را نيز طبرزد گويند ، چنانكه قند طبرزد بدين لحاظ به اين نام موسوم است . نام اين قند در حديثآمده به «شكر» رجوع شود .
طبرسى
ابومنصور احمد بن على بن ابى طالب طبرسى از مردم طبرستان . دانشمند ، فقيه ومحدث بزرگ شيعى صاحب كتاباحتجاج وكافى در فقه وجز آن .وى از مشايخ ابن شهراشوب بوده واو روايت كند از فقيه ورع مهدى بن ابى حرب حسينى مرعشى از ابوعلىفرزند شيخ طوسى از پدرش . وى در اواسط قرن ششم مى زيسته وبا ابوالفتوح رازى وفضل بن حسن طبرى متوفى 548معاصر واز اساتيد ومشايخ روايت شيخ منتخب الدين متوفى 585 وابن شهراشوب متوفى 588 بوده است . (ريحانةالادب وديگر مصادر)
طبرسى
امين الاسلام فضل بن حسن طبرسى مكنى به ابوعلى عالم بزرگوار شيعى كه در فنون و علوم عقلى و نقلى وادبى جامع بوده و بخصوص در علم تفسير يدى طولى داشته كه تفسير مجمع البيان او از احاطه اش به اقوال وعلوم قرآنى و حسن قريحه و ذوق لطيف او حكايت دارد . زادگاهش طبرس روستائى بين اصفهان و كاشان بوده وافاده و استفاده علمى او در مشهد مقدس رضوى بوده است و در سال 520 از مشهد به سبزوار منتقل شده و بهنقلى در آنجا وفات يافته و جنازه اش را به مشهد منتقل نموده اند و به قولى به مشهد بازگشت و در آنجادرگذشته . به هر حال فوت او به سال 547 بوده . تأليفات او عبارتند از : تفسير مجمع البيان ، الشافى فىالتفسير ، تفسير جوامع الجامع ، وسيط ، وجيز ، اعلام الورى و چند كتاب ديگر . (تاريخ بيهق و روضات)
طبرسى
منسوب به طبرستان كه مركز آن آمل است ، و گاه معرّب تفرشى باشد منسوب به شهر معروف ، كه صاحب مجمعالبيان از مردم آن شهر است . وبيشتر از علما كه منسوب به طبرستان هستند از آمل برخاسته اند .
طبرى
عماد الدين ابوجعفر محمد بن ابى القاسم على بن محمد آملى معروف به عماد الدين طبرى صاحب كتاب بشارةالمصطفى لشيعة المرتضى وديگر كتب . وى بسال 573 درگذشته است .
طبرى
محمد بن جرير . دو تن از علماى بزرگ اسلامى به نام محمد بن جرير طبرى مى باشد كه يكى سنى وديگرى شيعىاست وبسا در نقل ميان اين دو اشتباه شده ، آنكه سنى است محمد بن جرير بن يزيد طبرى واما شيعى محمد بنجرير بن رستم طبرى است .
طبرى
ابوجعفر محمد بن جرير بن رستم طبرى آملى از بزرگان علماى شيعه در قرن چهارم واز اجله وموثقين در نقلحديث ، صاحب كتاب دلائل الامامة وايضاح ومُسترشِد .
طبرى
ابوجعفر محمد بن جرير بن يزيد از مشاهير مورخان است ، در تفسير وحديث وفقه وديگر علوم يد طولائىداشته ويكى از ائمه زمان خود بشمار مى رفته . وى بسال 224 هجرى در شهر آمل متولد وبسال 310 در بغداددرگذشته . او راست تاريخ معروف به تاريخ طبرى وتفسير كبير . (دهخدا)وى مردى مجتهد ، صريح اللهجه وآزاد فكر بوده كه هر مطلبى كه به نظرش صحيح مى آمده با صراحت وآشكار آنرا مى گفته يا به قلم مى آورده واز كسى بيم نداشته واز اين رو در ميان عامه دشمنان فراوان داشته بخصوص
لطفا منتظر باشید ...
