ابن قصى بن كلاب بن مرة، از قريش، جد جاهلى است، وى از طرف پدر پرده دارى كعبه را به ارث برد وپسران اونيز اين منصب را داشتند، سپس بنى عبدمناف بن قصى بن كلاب در صدد اشغال آن منصبها برآمدند وسرانجامسقايت و رفادت مكه به بنى عبدمناف واگذار وپرده دارى به بنى عبدالدار رسيد. (اعلام زركلى)
عبدالرحمن
بن حجاج بجلى كوفى الاصل وبغدادى المسكن از اشخاص كاملاً مورد وثوق واعتماد در نقل حديث ونمايندهحضرت صادق بوده وحديث را از آن حضرت وامام كاظم (ع) نقل نموده وحضرت رضا (ع) را نيز درك كرده است. وامامصادق (ع) ميفرمود: با اهل مدينه بحث كن كه دوست دارم مردم مانند توئى را در ميان شيعه ببينند. وامامموسى بن جعفر(ع) براى او به بهشت گواهى داده وامام صادق (ع) او را از ايمنان خوانده است. وى در مدينهوبنقلى بين مكه ومدينه وفات نمود. (شرح مشيخة الفقيه)
عبدالرحمن
بن عبد رب انصارى از صحابه رسول اللّه واز ياران مخلص اميرالمؤمنين (ع) بوده وهنگامى كه حضرت در مسجدكوفه فرمود: هر يك از شما كه داستان غدير را بياد دارد واز پيغمبر (ص) شنيده آنچه را كه در باره من درآن واقعه فرمود بپا خيزد وشهادت دهد ، عبدالرحمن از جمله كسانى بود كه بپاخاست وگفت: من گواهى ميدهمواز پيغمبر (ص) شنيدم فرمود: آهاى مردم! خداوند عزوجل ولىّ من ومن ولىّ مؤمنانم. آهاى مردم! هر كه منمولاى اويم اين على مولاى او است «اللهم وال من والاه وعاد من عاداه ...» .عبدالرحمن در مكه بامام حسين (ع) پيوست وتا كربلا ملازم ركاب آن حضرت بود ودر روز عاشورا در حمله اولدر كنار حضرت بفوز شهادت نائل گشت.
عبدالرحمن
بن عبداللّه بن كدن ارحبى (بنو ارحب تيره اى از قبيله همدانست) وى يكى از وجوه ومعاريف تابعين كوفهومردى شجاع بود وپيك مردم كوفه بنزد امام حسين (ع) بوده است كه پنجاه وسه نامه كه هر نامه گروهى ازمشاهير كوفه امضاء نموده بودند خدمت آن حضرت در مكه برد وحضرت هنگامى كه مسلم بن عقيل را بكوفه اعزامداشت همين عبدالرحمن را بهمراه او فرستاد وچون امام بكربلا رسيد وى به آن حضرت ملحق شد ودر صف شهداىكربلا قرار گرفت.
عبدالرحمن
بن عروة بن حراق غفارى وبرادرش عبداللّه از اشراف وشجاعان كوفه واز مواليان خاندان نبوت بودندوجدشان حراق از ياران اميرالمؤمنين على بوده كه در هر سه جنگ آن حضرت شركت نموده است. اين دو برادر دركربلا بامام حسين (ع) پيوستند وحق ارادت ادا نمودند. ابومخنف گويد: هنگامى كه اصحاب امام حسين (ع)ديدند انبوه سپاه دشمن رو بافزايش است ودانستند كسى از اين معركه جان سالم بدر نبرد هر يك در شهادتبر ديگرى سبقت ميجست، در اين حال آن دو برادر بنزد حضرت آمده عرض كردند: ما بيقين امروز كشته خواهيمشد اجازت فرما در كنارت باشيم كه هم نبرد كنيم وهم تا زنده ايم از جان مقدست دفاع نمائيم. فرمود:آفرين بر شما، بمن نزديك آئيد. آنان همچنان در كنار حضرت بجنگيدند وهر كدام يك مصراع شعر رجز ميگفتوآن ديگرى بمصراع دوم شعر را تمام ميكرد واين چنين نبرد دادند تا هر دو بشهادت رسيدند. (ابصار العين)
عبدالرحمن
بن عقيل بن ابى طالب در كربلا در ركاب امام حسين (ع) پس از جنگى نمايان كه هفده تن را بقتل رساند بدرجهرفيعه شهادت رسيد.
عبدالرحمن
بن عوف بن عبد عوف الزهرى القرشى ، يكى از معاريف صحابه رسول و (در اصطلاح اهل سنت) يكى از عشره مبشّرهو از اصحاب شورى بود ، نام او در جاهليت عبدالكعبه بود كه به دستور پيغمبر (ص) به عبدالرحمن مبدل گشت .
لطفا منتظر باشید ...
