معارف و معاریف نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

معارف و معاریف - نسخه متنی

مصطفی حسینی دشتی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

1 ـ آداب الحج.

2 ـ آيات الاحكام.

3 ـ الادعية الثلاثون.

4 ـ الاربعون حديثا.

5 ـ ارشاد الطالبين.

6 ـ تجويد البراعة فى شرح تجريد البلاغة.

7 ـ تفسير مغمضات قرآن.

8 ـ شرح الفيه شهيد اول.

9 ـ شرح سى فصل خواجه نصير طوسى.

علاوه بر اين متجاوز از ده كتاب ديگر در علوم دينى نوشته است. وفاتش در سال 826 هجرى قمرى اتفاق افتاده است. (ريحانة الادب: 3/182 و 183)

فاضِل هندى

محمد بن تاج الدين حسن بن محمد اصفهانى ملقب به الفاضل الهندى از دانشمندان اواخر دوره صفوى و از بزرگان زمان خود در دانش و فنون بود. تولدش در سال 1062 هـ ق اتفاق افتاد. دوران كودكيش در هندوستان گذشت وبه همين سبب او را هندى خواندند. كتابها و رساله ها وشرح وتعليقاتى بر آثار علمى وادبى نگاشت.

از جمله آثارش يكى كتاب كشف اللثام عن قواعد الاحكام در شرح قواعد علاّمه است كه از كتب استدلالى فقه بشمار مى رود. آثار ديگرى نيز دارد. (از روضات الجنات ـ موسوى خوانسارى، چاپ سنگى: 648) رجوع به ريحانة الادب: 3/183 شود.

فاطِر

نام سى و پنجمين سوره قرآن كريم، مكيه و مشتمل بر 45 آيه است. فضيلت تلاوت آن در واژه «سبأ» گذشت.

فاطِر

آفريننده، خالق. آغاز كننده در كار. يكى از نامهاى خداى تعالى: نوآفريننده. ابن عباس گويد: من معنى (فاطر السماوات) را نمى دانستم تا اين كه روزى دو اعرابى به نزد من آمدند كه بر سر مالكيت چاهى نزاع داشتند، و يكى از آنها به ديگرى مى گفت: «انى فطرته» مرادش اين بود كه من آن را بنياد نهاده ام. (ربِّ قد آتيتنى من الملك و علّمتنى من تأويل الاحاديث فاطر السماوات والارض). (يوسف: 103)

فاطِم

شتر بچه از شير باز شده. ناقه اى كه بچه اش به وقت فطام رسيده باشد.

فاطِمَة

زنى كه بچه خود را از شير باز گرفته باشد. قطع كننده رشته را.

فاطِمَة

دختر اسد بن هاشم بن عبدمناف قرشى مادر على بن ابى طالب (ع) زنى صالحه بود كه پيغمبر (ص) همواره به زيارت او مى رفت. وى از زنانى است كه در اسلام بر ديگران سبقت جسته و در هجرت به مدينه با فاطمه بنت رسول الله همراه با فرزندش على (ع) بوده كه در قبا به پيغمبر (ص) پيوستند و حضرت از او ديدن مى كرد و در خانه اش خواب قيلوله مى نمود. او در مدينه وفات كرد و پيغمبر (ص) در وفاتش بسى از او تجليل نمود و او را مادر خويش خواند و عمامه و جامه خود را جهت كفن او اختصاص داد و بر او نماز گزارد و پيش از اينكه جسدش را به قبر نهند خود حضرت در قبر خوابيد و او را تلقين داد، و چون عمار از آن حضرت سبب اين همه تجليل پرسيد فرمود: او زنى بود كه فرزندانش را گرسنه مى داشت و مرا سير مى كرد و آنها را برهنه مى داشت و مرا مى پوشانيد و بدان اى عمار كه در نماز فاطمه چهل صف از ملائكه شركت داشتند. (بحار و اسد الغابه و اعيان الشيعه)

فاطمه

دختر امام حسين (ع) همسر حسن بن حسن بن على بن ابى طالب بود و از او عبدالله و ابراهيم و حسن و زينب بزاد. فاطمه با همسرش حسن در كربلا حاضر بودند و همسرش نيز اسير شد. وى زنى متعبده بود كه روزها را به

/ 2570