معارف و معاریف نسخه متنی

كشاند وبسا به پيامدى دچار گردد كه بايستى در برابر خدا ووجدان پاسخگوى نقص جسمى وروانى فرزندان خود باشد .

رسول خدا (ص) : «اختاروا لنطفكم ، فانّ الخال احد الضجيعين» : بهترين را براى نطفه هاى خويش انتخاب كنيد ، كه دائى همخواب دوم شما است . (وسائل:20/48) كنايه از اين است كه سرايت اخلاق دائى در خواهرزاده حتمى است .

از امام صادق (ع) روايت شده كه آن حضرت به يكى از ياران خود كه گفته بود : قصد ازدواج دارم ، فرمود : نيك بنگر كه خويشتن را در كجا قرار مى دهى وچه كسى را در مال خويش شريك مى سازى ، واو را بر دين وبر رازهاى خود آگاه مى كنى ، وچون به ناچار بايستى همسرى را اتّخاذ كنى ، پس دخترى باكره وبه حسن خلق وسيرت نيكو شناخته شده را به همسرى خويش انتخاب كن .

نيز از حضرت رسول (ص) رسيده كه فرمود: به شوى رفتن زن ، نوعى بردگى است ، پس اگر كسى بخواهد دختر را به شوى دهد ، بداند كه وى را به بردگى داده است ، لذا شايسته است بنگرد دخترش را برده چه كسى مى سازد .

(وسائل : 20/27) نيز از آن حضرت روايت شده است : «اغتربوا لاتضووا» : با غريبه ازدواج كنيد وفرزندانتان را ضعيف ونحيف به دنيا مياوريد . (المجازات النبويّة به قلم سيد رضى : 88) پيغمبر اكرم (ص) فرمود : از سبزه اى كه بر مزبله اى روئيده باشد حذر كنيد . سؤال شد مرادتان از سبزه مزبله چيست ؟ فرمود : زن زيبائى كه در ميان خانواده اى بد نشو ونما يافته باشد .

امام صادق (ع) فرمود : زن گردنبند است، نيك بنگر چه چيزى را به گردن خويش مى آويزى ; زن را نتوان بهائى برايش تصور نمود كه زن شايسته از زر وسيم ، ارزنده تر وزن ناشايست از خاك نيز پست تر است .

از امام باقر (ع) روايت شده كه حضرت سجّاد (ع) در مكه زنى را ديد ، وى را پسند آمد وخواستارش شد وبا وى ازدواج نمود . حضرت را دوستى بود . چون شنيد سخت ناراحت شد كه چرا امام با زنى كه معلوم نيست از چه خانواده اى مى باشد ازدواج نموده است ؟! بعداً معلوم شد آن زن از بيت بنى شيبه كه از بيوت معروف مكه است ، بوده . وى به خدمت امام سجّاد (ع) آمد واز آن حضرت پوزش خواست كه من چون اين ازدواج را دون شأن شما مى ديدم اين كار را ناپسند مى شمردم وسپس معلوم شد من اشتباه كرده بودم ، وعلت ناراحتى من آن بود كه من از زبان مردم بر شما مى ترسيدم . حضرت فرمود : من تو را روشنفكرتر از اين مى پنداشتم ، مگر ندانسته اى كه خداوند همه منقصتها را به اسلام از ميان برد ، آن جاهليت بود كه بدينگونه مسائل (از قبيل شهرت خانوادگى ونام ونشان) پايبند بودند ، كدام امتياز برتر از اين كه يك زن مسلمان باشد؟!

از اكثم صيفى حكيم معروف عرب نقل شده كه در نصيحت به فرزندش گفت : از ازدواج با زن احمق حذر كن كه همخوابى با او در پليدى غلتيدن وفرزند از او آوردن نطفه را به هدر دادن است .

ابن ابى يعفور گويد : به حضرت صادق(ع) عرض كردم : من قصد دارم با زنى ازدواج كنم ولى پدر ومادرم موافقت نمى كنند ومورد ديگرى را مى خواهند . فرمود : با همان زن كه خودت خواهان آنى ازدواج كن وآن را كه پدر ومادرت مى گويند، مستان .

پيغمبر اكرم (ص) فرمود : هر كسى كه تنها محض زيبائى زنى با وى ازدواج كند ، آنچه را كه انتظار دارد در آن نيابد ، وكسى كه با زنى به خاطر مال وثروتش ازدواج كند، خداوند وى را به خودش واگذارد (وياريش نكند) پس بر شما باد به ازدواج با زنى كه دين داشته باشد . در حديث ديگر از آن حضرت آمده كه : زنى به از دختر عمو نباشد . نيز از آن حضرت روايت شده كه فرمود : براى نطفه هاتان بهترين را برگزينيد كه دائى يكى از دو همخواب است (خوى واخلاق وى در فرزند اثر مستقيم دارد) . وفرمود : با كسى ازدواج نمائيد كه شما را كفو وهمتا باشد ودختر وخواهرتان را به كسى بدهيد كه همتاى شما باشد .

وفرمود : با دختر باكره ازدواج كنيد كه دهان آنها خوشبوتر ورحم آنان بسته تر است وعلم وادب را زودتر مى آموزند ودوستى ومحبتشان با شما پابرجاتر است .

وفرمود : از ازدواج با زن احمق حذر كنيد كه معاشرت با چنين زنى ضايع نمودن عمر ، وفرزندى كه از او بزايد كفتار صفت است .

وفرمود : چون خواستيد با زنى ازدواج كنيد چنانكه درباره زيبائى روى او كنكاش مى كنيد از مويش نيز