بن مغفل مذحجى جعفى از شجاعان شيعه و از شعراى زبردست و از ياران اميرالمؤمنين على (ع) بوده و در صفين شركت كرده و حضرت وى را به جنگ خرّيت خارجى فرستاد و هنگامى كه خرّيت كشته شد وى سردار ميمنه معقل بن قيس بود. يزيد در مكه به امام حسين (ع) پيوست و همچنان ملازم ركاب آن حضرت بود تا كربلا و در روز عاشورا پس از نبردى بى مانند به مقام والاى شهادت نائل گشت.
يزيد
بن وليد بن عبدالملك ملقب به ناقص و مكنى به ابوخالد دوازدهمين از ملوك بنى اميه. در سال 126 كه مردم شام وليد بن يزيد بن عبدالملك را طى شورشى بكشتند پسر عمش يزيد بن وليد را به جاى او نشاندند و با وى بيعت نمودند. وى مردى عبادت و عدالت پيشه بود و به سيرت عمر بن عبدالعزيز عمل مى كرد. او را ناقص مى گفتند كه مواجب سربازان را ناقص كرده بود. يزيد مدتى كوتاه عمر كرد و پس از پنج ماه حكومت در ذيحجه سال 126 در دمشق درگذشت. دوران خلافت او به آشوب همگانى همراه بود، اهل مصر و حمص والى او را كشتند و مردم فلسطين و مدينه والى او را طرد كردند. پس از او برادرش حسب وصيت او به جايش نشست ولى خلافت بر او مستقر نشد و در ايام او هرج و مرج و اختلاف پيش آمد تا اينكه مروان بن محمد خروج كرد و او را بكشت.(اعلام زركلى و حبيب السير)
يزيديان
پيروان شيخ عدىّ بن مسافرند كه از مشايخ (صوفيه) قرن ششم هجرى بوده. و گويند نسبت يزيديان به يزيد بن معاويه است. و گروهى گويند: به يزيد بن انيسه منسوبند كه از خوارج نهروان بوده. با توجه به دو كتاب اساسى آنان به نام جلوه و مصحف رش مى توان عقايد آنان را چنين خلاصه كرد: خداوند نخست درّى سفيد و بعد پرنده اى آفريد و آنگاه پيش از خلقت زمين و آسمان هفت فرشته را در هفت روز ايام هفته بدين ترتيب آفريد: عزرائيل كه رئيس همه فرشتگان است. دردائيل. اسرافيل. ميكائيل. جبرائيل. شمنائيل. نورائيل.آنان براى طاووس مقامى والا قائلند و آن را واسطه آفريدگار در آفرينش جهان مى دانند و خصوصياتى بر آن قائلند كه با خصوصيات شيطان مطابقت دارد و از اين جهت به شيطان پرست معروف شده اند. شيخ عدى بن مسافر را شخصيتى بزرگ مى دانند و كرامات بى شمارى براى او قائلند و قبرش را زيارتگاه خود قرار داده اند و گويند كه هر يزيدى بايد مقدارى از خاك قبر و لباس او را همراه داشته باشد. عيدى به نام شيخ عدى يا عيد كبير دارند كه به مقبره شيخ مى روند و سه روز روزه مى گيرند تا گناهانشان پاك شود. و گويند: شيخ عدى نماز و روزه آنها را به عهده گرفته و سرانجام آنها را به بهشت خواهد برد. به يزيد ستايش و احترام مى كنند و عيدى به نام عيد يزيد دارند كه معتقدند در روز تولد يزيد بايد باده گسارى كرد و سه روز را روزه گرفت. هر يزيدى بايد هنگام طلوع آفتاب رو به مشرق بايستد و آفتاب را ستايش كند. آنها با اعوذ بالله من الشيطان الرجيم سخت مخالفند. برخى از خوردنيها را مانند ماهى، كدو، كاهو و كلم را حرام مى دانند. به حسين منصور حلاّج و شيخ عبدالقادر گيلانى و حسن بصرى نيز اعتقاد دارند... پيشوايان مذهبى آنان هفت طبقه است كه هيچكس حق خروج از طبقه خود و ورود به طبقه ديگر ندارد و با طبقه عوام كلاً يزيديان هشت طبقه مى شوند بدين ترتيب: امير شيخان، بابا شيخ، شيخ، پير، فقير، سخنور، كوچكها، مريد. (طبقه عوام) عدّه يزيديها را در سال 1370 هـ ق در حدود هفتاد هزار تن نوشته اند ولى تعداد آنها بيشتر بوده است. قسمت اعظم يزيديها در موصل و در ناحيه شيخان سكونت دارند وشيخ بزرگ آنها در شهر سنجار است. (دهخدا)
يس
سرآغاز سى و ششمين سوره قرآن كريم است به «ياسين» رجوع شود.
لطفا منتظر باشید ...
