معارف و معاریف نسخه متنی

پارسيان، و جز آن ـ بروز كند، يا توسط انبياء و اوصياء آنها تحقق يابد، چنان كه از پيغمبر اسلام درباره آينده دين اسلام، ـ به «اسلام» در اين كتاب رجوع شود ـ و يا از آن حضرت در مورد مصائب وارده بر خاندان خود پس از رحلت آن حضرت. ابن عباس گويد: حضرت رسول(ص) در مرض موت بود كه ناگهان ديديم حالت گريه سختى به حضرتش دست داد آنچنان كه محاسنش از اشك تر شد. سبب پرسيدند ; فرمود: «بر فرزندانم مى گريم از آنچه كه پس از من از اشرار امتم به آنها مى رسد، دخترم فاطمه (س) را مى بينم كه از جور و ستم آنان پدر پدر مى گويد و كسى به فريادش نمى رسد.

اميرالمؤمنين (ع) فرمود: «من و فاطمه و حسن و حسين در حضور پيغمبر (ص) نشسته بوديم ناگهان حضرت نگاهى به ما كرد و بگريست. عرض كردم: «يا رسول الله سبب گريه شما چيست؟» فرمود: «از آن مى گريم كه پس از من بر شما ستمهائى روا مى دارند». عرض كردم: «مگر چه مى كنند؟» فرمود: «از آن ضربتى كه بر سر تو زنند و آن سيلى كه به صورت فاطمه نوازند و خنجرى كه به ران فرزندم ، حسن فرود آرند و سمّى كه به وى بخورانند و بر كشته شدن حسين». (بحار: 28/ 41 ـ 51) در متون حديثيه اسلام ، پيشگوئيهاى از زبان حضرات معصومين ـ تحت عنوان ملاحم، فتن، آخر الزمان، سيأتى زمان ـ و جز آن نقل شده است، و در اين باره كتابهائى مستقل تدوين گشته است.

از باب نمونه، اميرالمؤمنين (ع) ضمن خطبه اى به نحو ابهام و اجمال به واقعه اى اشاره مى كند و مى فرمايد:«هان! پدر و مادرم فدايشان باد! آنها از گروهى هستند كه نامهايشان در آسمان معروف، ولى در زمين گمنامند، هان ! در انتظار باشيد كه اوضاع عموميتان عقب گرد كند، و پيوندهاتان از هم گسيخته گردد، و كم سنّ و سالانتان بر سر كار آيند; اين وضع در زمانى پيش آيد كه قرار گرفتن انسان مؤمن در زير ضربات شمشير بر او آسان تر باشد از به دست آوردن يك درهم از حلال، اين وضع به روزگارى پيش آيد كه اجر و ثواب گيرنده از دهنده بيشتر باشد (شايد بدين سبب كه دهنده در آن زمان از پول حرام و به خاطر ريا و تظاهر مى بخشد ولى گيرنده آن را در راه وظيفه شرعى خويش مصرف مى كند)، اين اوضاع به هنگامى رخ خواهد داد كه مست شويد اما نه از شراب بلكه از فراوانى نعمت، و سوگند خوريد نه از روى ناچارى، و دروغ بگوئيد اما نه از روى اضطرار، اين وضع در زمانى خواهد بود كه بلاها و مصائب آنچنان شما را صدمه و آسيب بزند كه پالان شتر پشت شتر را بجود (درد و رنج بكشيد و راه رهائى از آن را نيابيد)، آه اين شكنجه و سختى چه طولانى! و اميد رهائى از آن چه دور است!» . (نهج : خطبه 187)

پيش مرگ

آنكه خود را آماده مرگ، پيش از مرگ كسى ديگر كند . بلاگردان . برخى، فدا. به «شرطة الخميس» رجوع شود.

پيش نماز

امام جماعت . آن كه در نماز پيش افتد و ديگران خلف او نماز خوانند.

پيشنماز بايستى بالغ، عاقل، مسلمان صحيح المذهب، عادل، حلال زاده و صحيح القرائة باشد، اگر مأموم مرد است امام نيز بايستى مرد باشد. كسى كه ايستاده نماز مى خواند ، نمى تواند به كسى كه نشسته يا خوابيده نماز مى خواند اقتدا كند، و كسى كه نشسته نماز مى خواند نمى تواند به كسى كه خوابيده نماز مى خواند اقتدا نمايد.

اگر امام جماعت به واسطه عذرى با تيمم يا با وضوى جبيره اى نماز مى خواند، مى شود به وى اقتدا كرد، ولى اگر به واسطه عذرى با لباس نجس نماز مى خواند بنابر احتياط واجب ، نبايد به وى اقتدا نمود. (توضيح المسائل)

پيشنمازهاى منصوب از جانب پيغمبر اسلام

كسانى كه پيغمبر (ص) آنها را به جاى خويش به پيشنمازى منصوب داشت ، عبارت بودند از: على بن ابى طالب در مدينه ، هنگامى كه خود پيغمبر (ص) به تبوك عزيمت نمود، و نيز در غزوه طائف و در فدك. و سعد بن عباده در مدينه ، موقعى كه خود به غزوه ابواء و ودّان رفته بود. و سعد بن معاذ در بواط. و زيد بن حارثه در صفوان و بنى مصطلق. و ابو سلمه مخزومى در ذى العشيره. و ابو لبابه در واقعه بدر و بنى قينقاع و سويق. و عثمان در غزوه بنى