معارف و معاریف نسخه متنی

مى پذيرد.

4 ـ سفر اعداد ، داراى سى و شش باب و درباره سفرهاى بنى اسرائيل و راجع به ورود به اردن و كنعان و غيره مى باشد.

5 ـ سفر تثنيه، سى و چهار باب دارد كه راجع به شرايع و احكام و تذكرات است و با مرگ موسى ختم مى شود.

خرافاتى كه در اين كتاب آمده بيش از آن است كه در اين مختصر بگنجد، از باب نمونه به تعدادى از آنها اشاره مى شود:در باب سوم از سفر پيدايش آيه هشتم آمده كه خدا در بهشت راه مى رفت و آدم و زنش خود را از او پنهان كردند. در همين سفر ، باب 32 آيه 24 مى گويد: خدا با يعقوب كشتى گرفت و نتوانست بر او غالب آيد و گفت اى يعقوب مرا رها كن.

در همين سفر باب 19 آيه 30 مى گويد دختران لوط به وى شراب نوشاندند و با او همبستر شدند و هر دو از او باردار گشتند و هر يك پسرى زائيد.

در همين سفر باب 18 بند 1 به بعد مى گويد: خدا با دو نفر نزد ابراهيم آمدند و ابراهيم خواست پاى خدا را بشويد ، بالاخره خوراك مى آورد و خدا با آن دو يار خود خوراك خوردند.

در سفر خروج باب 32 ساختن گوساله را به هارون نسبت مى دهد كه وى پس از تأخير موسى گوساله را بساخت و مردم را به عبادت آن دعوت كرد، در صورتى كه در باب 28 و 40 همان سفر آمده كه خدا هارون را تمجيد كرد و درباره او به موسى سفارش نمود.

در كتاب دوم سموئيل باب يازده مى نويسد: داود زن اوريا را از پشت بام ديد كه غسل مى كند داود كسانى را فرستاد زن را گرفته آوردند، داود بلافاصله با او همبستر شد و زن باردار گرديد و حمل خود را به آگاهى داود رسانيد.

در باب دوازدهم همين كتاب آمده كه ناتان فرستاده خدا پيش داود آمد و از اين كار انتقاد كرد و گفت: خدا مى گويد به عوض كارى كه درباره زن اوريا كرده اى زنان تو را گرفته پيش چشم تو به همسايه ات خواهم داد و او در برابر آفتاب با زنان تو خواهد خوابيد، تو در پنهانى زنا كردى اما من اين كار را پيش تمام بنى اسرائيل خواهم نمود . (نگارنده) از امام صادق (ع) روايت شده كه تورات در ششم رمضان فرود آمد. (بحار:13/237)

توران

نام تركستان است و بخشى از خراسان، ولايت ماوراء النهر. چون اين مملكت را فريدون به «تور» پسر بزرگ خود داده بود به توران موسوم گشت. (برهان)

تَوَرُّط

در هلاكت افتادن. اميرالمؤمنين (ع): «احذروا الذنوب المورّطة و العيوب المسخطة ...» (نهج : خطبه 83).

«انما تخبط العشواء و تتورط الظلماء». (نهج : خطبه 31)

تَوَرُّع

پرهيز كارى كردن. اميرالمؤمنين(ع): «ايها الناس، الزهادة قصر الامل و الشكر عند النعم و التورع عند المحارم ...» (نهج : خطبه 81). «... اين اخياركم و صلحاؤكم! و اين احراركم و سمحائكم! و اين المتورّعون فى مكاسبهم و المتنزّهون فى مذاهبهم ...» (نهج : خطبه 129)

تَوَرُّك

بر سرين نشستن. برگردانيدن پاى را بر ستور جهت آسايش و يا جهت فرود آمدن. تكيه نمودن بر سرين. سرين بر پاى نهادن در نماز يا هر دو سرين يا يك سرين بر زمين نهادن در آن.

تورّك بر دو قسم است: مستحب، و آن چنان است كه نمازگزار ـ بين سجده ها يا بعد از هر دو سجده ـ بر سرين چپ بنشيند و هر دو پاى را از زير خود بيرون آورد و پاى چپ را بر زمين نهد و پشت پاى راست را بر باطن پاى چپ گذارد. كه مرحوم شيخ (قده) و جماعتى خبر حماد را اين نحو بيان داشته اند.

و تورّك مكروه، و آن چنان است كه نماز گزار در حال ايستادن دستهاى خود را بر دو سرين خود نهد. (مجمع البحرين: ماده