معارف و معاریف نسخه متنی

داراى ابيات مضطرب وسست وكلمات متناقض ومصراع هاى مقطوع است وبا ديگر اشعار او متناسب نيست وبه همان مايه مى توان تصديق كرد كه دقيقى خيال وسيع وفكر عميق نداشته است .

دقيقى را غير از اشعار گشتاسب نامه ، قصايد وقطعات وابيات پراكنده اى است كه چند بيت از آن براى نمونه نقل مى شود:

دَكّ

كوبيدن . قرآن كريم: (كلاّ اذا دكت الارض دكّا) (فجر:21) . (وحملت الارض والجبال فدكتا دكة واحدة) (حاقه:14) . يعنى آنگاه كه زمين ، سخت كوبيده شود .

اميرالمؤمنين (ع) در باره قيامت: «ودك بعضها بعضا من هيبة جلالته»: بخشى از زمين بخش ديگر را از هيبت عظمت خداوند ، در هم بكوبد . (نهج: خطبه 107)

دكّ

زمين نرم . (فلما تجلّى ربه للجبل جعله دكّا وخر موسى صعقا) . (اعراف:143)

دَكّاء

مؤنث اَدَكّ . كوبيده شده ومنهدم گشته وريزه ريزه شده: (فاذا جاء وعد ربى جعله دكّاء وكان وعد ربى حقا) (كهف:98) .

دُكّان

جائى كه كاسب اجناس خود را در آن نهد وفروشد . (فرهنگ معين) ج: دكاكين . وآن معرب است از فارسى . (صحاح جوهرى)

دَكدَكَة

حفره را از خاك پر كردن .

دَكم

كسى را دست در سينه زده راندن. دهان يا بينى كسى را شكستن .

دُكمه

تكمه ، گوى سر سينه يا گريبان يا سردست .