معارف و معاریف نسخه متنی

دين ، انسان را بزرگ مى دارد . (غررالحكم) لقمان به فرزندش گفت: «اى فرزندم ! سرور اخلاق حكيمانه دين خدا است زيرا دين به درختى سرسبز مى ماند كه ايمان به خدا آب آن ونماز ريشه هاى آن وزكات تنه آن وبرادرى در راه خدا شاخه هاى آن واخلاق نيك برگ هاى آن ورهائى از معاصى بر وبار آن است ، وهيچ درخت جز به ثمر پاكيزه وگواراى آن كامل نباشد ودين نيز جز به رهائى از ناپسندى ها به كمال نرسد ، اى فرزندم ! دين را سه نشان است: عفت ودانش وبردبارى» .

(بحار:13/420) پيغمبر اكرم (ص) فرمود: «اين دين مدام برپا خواهد ماند وگروهى مسلمان از آن دفاع كنند ودر كنار آن بجنگند تا قيامت بپا گردد» .

وفرمود: «در هر عصر و زمانى گروهى از امتم مدافع احكام خدا باشند واز مخالفان باكى نداشته باشند» .

(كنزالعمال حديث 34499) امام صادق (ع) فرمود: «كسى كه دوستى ودشمنى وى نه به حساب دين بُوَد دين ندارد» .

پيغمبر (ص) فرمود: «خلق نيكو نيمى از دين است» .

وفرمود: «خدا دشمن دارد مسلمان ضعيفى را كه دين نداشته باشد» . (بحار:69/250 و 71/385 و 72/227) در حديث ديگر از آن حضرت آمده كه: «چون در آخرالزمان دينتان دستخوش افكار گونا گون گردد بر شما باد به دين باديه نشينان وزنان (كه دين آنها از آلايش آن افكار پاك است)» . (كنزالعمال:1/179) امام صادق (ع) فرمود: «كسى كه بر دين حق بود او را چه زيان كه بر سر كوهى زندگى كند ويك روز سير وروز ديگرش گرسنه باشد» .

امام باقر (ع) فرمود: «سلامتى دين وصحت بدن به از زينت وزيور دنيا است» . (بحار:67/149) امام صادق (ع) فرمود: «خداوند به عيسى بن مريم وحى نمود كه اى عيسى هيچيك از آفريده هايم را به اندازه دينم گرامى نمى دارم» . (بحار:14/319) اميرالمؤمنين (ع) فرمود: «دينى كه با دانش همراه نبود ارزشى ندارد» . (بحار:2/117) وفرمود: «دين به وجود چهار دسته استوار وبرقرار است: دانشمند گويائى كه خود اهل عمل بود ، وتوانگرى كه زايد مال خويش را از اهل دين دريغ ندارد ، وفقيرى كه آخرتش را به دنيايش نفروشد ، ونادانى كه از فراگرفتن دانش استنكاف نورزد . وچنانچه عالم علم خود را پنهان داشت وتوانگر بخيل بود وفقير آخرت خويش را بهاى دنيا ساخت ونادان از كسب دانش سرباز زد دنيا به عقب برگردد وآن روز زيادى مساجد وانبوه جمعيتى كه دلهاشان پراكنده باشد شما را نفريبد . عرض شد: «يا اميرالمؤمنين در چنان روزگارى چگونه بايد زيست» ؟ فرمود: به ظاهر با آنها ودر باطن از آنها جدا باشيد ، هر كسى به عمل خويش مى رسد وهر كس با كسى محشور مى گردد كه وى را دوست مى داشته است ، گشايش وفرج بدست خداست» .

امام باقر (ع) فرمود: «خداوند دنيا را به دوستان ودشمنانش عطا كند ولى دين را جز به دوستانش ندهد» .

امام صادق (ع) فرمود: «خداوند مال دنيا را به نيك وبد بدهد ولى ايمان را جز به دوستانش عطا نكند» .

(بحار:68/203)

دين باطِل

مقابل دين حق . امام صادق (ع) به يكى از ياران خود فرمود: «تو را از دو صفت برحذر مى دارم كه مردانى در آن دو تباه گشتند: اينكه به دين باطلى خداى را بندگى كنى واينكه ندانسته فتوى دهى» . (بحار:2/114)

دين به بازى گرفتن

روزى ابويوسف ـ كه از علماى معروف سنت بود ـ در موسم حج به خدمت امام كاظم (ع) آمد وبه حضرت عرض كرد: