ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

آگاه باشيد بيناترين ديده ها ديده اى است كه نظرش در خير و صلاح باشد (به فتنه و فساد نظر نميفكند) آگاه باشيد شنواترين گوشها گوشى است كه پند و اندرز را حفظ كرده بپذيرد. اى مردم، چراغ (راه سعادت و خوشبختى خود) را از شعله چراغ پنددهنده پند پذيرفته بيفروزيد (پند و اندرز را از كسى بپذيريد كه آنچه ميگويد طبق آن رفتار مينمايد، نه از منافق و دورويى كه كردارش بر خلاف گفتارش باشد) و آب را از چشمه صاف كه تيره و آلوده نيست بكشيد (علوم و معارف را از ائمه هدى بياموزيد). بندگان خدا به جهل و نادانى خود اعتماد مكنيد، و از خواهشهاى خويش پيروى ننمائيد، زيرا كسيكه بچنين منزلى وارد گردد به كسى ماند كه به كنار رودى كه مرور سيل زير آن تهى گشته شكافته نزديك به انهدام است، منزل نموده باشد (و پيروى كننده از جهل و نادانى و هواى نفس بار سنگين) هلاكت را بر پشت خود بار كرده از جائى به جائى ميگرداند به جهت انديشه اى كه پس از انديشه ديگرى به كار آرد (هر زمان مسلكى اختيار نموده هر روز انديشه تازه اى دارد) ميخواهد آنچه نمى چسبد بچسباند و آنچه نزديك نميگردد نزديك گرداند (چون مبناى فكر و انديشه او نادانى و هواى نفس است همواره در واد

ى ضلالت و گمراهى حيران و سرگردان است تا هلاك شود) پس از خدا بترسيد و شكايت ننماييد پيش كسيكه غم و اندوه شما را برطرف نميكند، و براى خود ميشكند (افساد مينمايد) آنچه (احكام الهى) را كه شما بر آن استوار هستيد (ماموريد انجام دهيد، بلكه بايستى در امر دين و دنيا به كسى مراجعه نماييد كه امام يا جانشين امام باشد، و) به تحقيق نيست بر امام مگر قيام به آنچه پروردگارش به او امر كرده (و آن پنج چيز است:) ابلاغ موعظه (و فرمايش پيغمبر اكرم) و كوشش نمودن در پند و اندرز دادن، و احياى سنت (رفتار بر طبق احكام رسول خدا) و اجراى حدود بر آنكس كه سزاوار است، و (از بيت المال) سهم و نصيبها را به اهلش رسانيدن، پس (چون به وظائف امام و جانشين او آشنا شديد، در غير طريق حق قدم ننهيد، و دست ارادت به هر بى خبر از اصول فروع ندهيد) براى اخذ علم و دانش بشتابيد پيش از خشك شدن گياه آن (رحلت امام و جانشين او) و پيش از آنكه از استفاضه علم و دانش از اهلش وامانده (بر اثر حوادث و سختيهاى روزگار) به خود مشغول گرديد، و از منكر (آنچه شرع مقدس منع فرموده) مرتكبين را نهى كنيد، و خودتان آن را مرتكب نشويد، زيرا شما مامور شده ايد كه از منكر نهى نمائيد پس از

آنكه خود آن را بجا نياوريد (چون امر و نهى كسيكه گفتار و كردارش موافق يكديگر بوده در شنونده بيشتر تاثير دارد از كسيكه كردارش برخلاف گفتارش باشد).