لطفا منتظر باشید ...
حکمت 211
امام عليه السلام (درباره بدگمانى) فرموده است: از عدل و دادگرى نيست حكم كردن با بدگمانى به كسى كه طرف اعتماد است (زيرا بدگمانى به چنين كسى معصيت و گناه مى باشد، در قرآن كريم س 49 ى 12 مى فرمايد: يا ايهاالذين امنوا اجتنبوا كثيرا من الظن ان بعض الظن اثم يعنى اى اهل ايمان از بسيار بدگمانى (درباره يكديگر) دورى كنيد كه برخى بدگمانى معصيت و گناه است).
حکمت 212
امام عليه السلام (در نكوهش ستم) فرموده است: بد توشه اى است براى روز رستخيز ستم كردن بر بندگان.
حکمت 213
امام عليه السلام (در ترغيب به چشم پوشى) فرموده است: از بهترين كارهاى كريم و بزرگوار چشم پوشيدن (بى خبر وانمودن) او است از آنچه (زشتيهاى ديگران كه) مى داند (زيرا كريم پرده كس ندرد و از بسيارى زشتيها خود را غافل نشان دهد).
حکمت 214
امام عليه السلام (در سود حياء و شرم) فرموده است: هر كه حياء و شرم جامه خود را به او پوشانيد (شرم پيشه گرفت) مردم زشتى او را نخواهند ديد (عيبى ندارد تا مردم بينند، يا اگر هم داشته باشد بر اثر حياء از نظر مردم پنهان مى نمايد).
حکمت 215
امام عليه السلام (در ترغيب به برخى از صفات شايسته) فرموده است: به خاموشى بسيار هيبت و بزرگى پديد آيد (زيرا خاموشى نشانه عقل و خردمندى است) و به انصاف و برابرى پيوستگان و دوستان بسيار گردند (هر كه انصاف پيشه كند مردم به او پيوسته و همراه شوند) و با نيكى كردن منزلتها بزرگ گردد (زيرا هر كس احسان كننده را ارجمند مى نگرد) و با فروتنى نعمت تمام مى شود (خدا هر كه را نعمت داد و او با مردم فروتنى نمود سپاسگزارى كرده و سزاوار نعمت بسيار مى گردد، يا اگر شخص به كسى نعمت رساند و با او فروتنى نمايد نعمت را تمام كرده) و با تحمل رنجها و سختيها (ى مردم) بزرگى واجب و لازم مى شود (زيرا شخص اگر از سختيها و رنجها تنگدل نگشت بزرگى و مهترى يابد و شايسته سرورى گردد) و با رفتار خوب و پسنديده دشمن شكست مى خورد (زيرا مردم به او روآورده دشمن را تنها مى گذارند، يا با رفتار پسنديده دشمن مغلوب مى شود) و با حلم و بردبارى از سفيه و كم خرد ياوران او بسيار گردند (زيرا مردم او را بر اثر حلم و بردباريش كمك مى نمايند، و همين معنى در فرمايش يكصد و نود و هفت گذشت).
