حکمت 023
امام عليه السلام (در سفارش ستمديدگان و افسردگان) فرموده است: از كفارات (سبب هاى آمرزش) گناهان بزرگ دادرسى ستمديده و شاد نمودن غمگين است (چون گناهكار بر اثر گناه خاطرها را اندوهگين نموده جا دارد كه دلهاى افسرده را شاد نمايد تا خدا از او درگذرد).
حکمت 024
امام عليه السلام (درباره ناسپاسان) فرموده است: اى پسر آدم هر گاه ديدى پروردگار منزهت نعمتهايش را پى در پى به تو عطا مى فرمايد در حالى كه تو او را معصيت و نافرمانى مى نمائى پس از (عذاب) او بر حذر باش (چون كفران و ناسپاسى موجب انتقام و كيفر است).
حکمت 025
امام عليه السلام (درباره پنهان نماندن راز) فرموده است: كسى چيزى را در دل پنهان نمى كند مگر آنكه در سخنان بى انديشه و رنگ رخسارش هويدا مى گردد (مانند زردى رو كه علامت ترس و سرخى آن كه نشانه شرمندگى است).
حکمت 026
امام عليه السلام (درباره خوددارى از بيماريها) فرموده است: درد خود را به سر ببر چندانكه او تو را راه مى برد (از پا نينداخته يعنى براى اندك بيمارى بسترى مشو).