حکمت 151 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

سید علی نقی فیض الاسلام

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 151


امام عليه السلام (در پرهيز از جاهاى تهمت) فرموده است: هر كه به جاهاى تهمت و بدگمانى برود بدگمان به خود را نبايد سرزنش نمايد (زيرا خود سبب شده كه به او گمان بد برند).

حکمت 152


امام عليه السلام (درباره مشورت) فرموده است: هر كه (بر چيزى) دست يافت خود راى مى شود (به راى و انديشه ديگران بى اعتناء گردد) و هر كه خودرايى نمود (در كار مشورت نكرد) تباه گشت، و هر كه با مردان (با تجربه) شور نمايد با خردهاشان شركت مى كند (و هويدا است كه حكم چند عقل در هر كار از حكم يك عقل سودمند و شايسته تر است).

حکمت 153


امام عليه السلام (در آشكار نكردن راز) فرموده است: هر كه را از خود را پنهان نمود خير و نيكوئى به دست او است (بر خير و صلاح خويش دست دارد به خلاف آنكه رازش را فاش نمايد).

حکمت 154


امام عليه السلام (در نكوهش تنگدستى) فرموده است: فقر و تنگدستى مرگ بسيار بزرگست (زيرا سختى مرگ يكبار است و سختى بى چيزى هر آن مشاهده مى شود).

/ 441