حکمت 086 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 086

امام عليه السلام (درباره رسيدن به سعادت) فرموده است: هر كه آنچه را بين او و بين خدا است درست كند (به دستور خدا عمل نمايد) خدا آنچه را بين او و بين مردم است درست كند (او را از گرفتاريها رهائى دهد) و هر كه كار آخرتش را درست كند (كارى انجام دهد كه از عذاب رستخيز برهد و همه كوشش را در دنيا به كار نبرد) خدا كار دنياى او را درست نمايد (او را در امر زندگى سرگردان نكند، چنانكه در قرآن كريم س 65 ى 2 مى فرمايد: و من يتق الله يجعل له مخرجا ى 3 و يرزقه من حيث لايحتسب يعنى هر كه از خدا ترسيده پرهيزكار شود خدا راه بيرون شدن (از گرفتاريها) را بر او بگشايد، و از جائى كه گمان نبرد و به او روزى عطاء فرمايد) و هر كه از جانب خود پنددهنده اى باشد (با انديشه نفس را از معاصى بازداشته و از عذاب دوزخ بترساند) از جانب خدا او را نگهبانى خواهد بود (كه او را از هر بلاء و سختى حفظ مى نمايد).

حکمت 087

امام عليه السلام (درباره روش تبليغ) فرموده است: داناى فهميده و زيرك كسى است كه مردم را از رحمت و آمرزش خدا مايوس نكند، و ايشان را آسايش و خوشى از جانب خدا نوميد نسازد، و آنها را از مكر و كيفر خدا ايمن و آسوده ننمايد.

حکمت 088

امام عليه السلام (در نكوهش علم بى عمل) فرموده است: بيقدرترين دانش دانشى است كه بر زبان جا گرفته است (دانائى است كه سخص به آن رفتار نكند) و برترين علم علمى است كه در همه اندام هويدا باشد (دانائى است كه شخص به آن رفتار نمايد، و چنين عملى در آخرت سود دارد).

حکمت 089

امام عليه السلام (درباره به ستوده نيامدن از علم و دانش) فرموده است: اين دلها (از فكر و انديشه در يك موضوع) به ستوه آمده خسته مى شوند (به جهت يكنواخت بودن اجزاء آن با يكديگر) چنانكه بدنها و تن ها (از خوردن يك خورش و كار يكرنگ انجام دادن) به ستوه آمده خسته مى شوند، پس براى (رفع خستگى) آن دلها حكمتها و دانشهاى تازه و شگفت آور (كه به آنها لذت و خوشى مى برند مانند سخنان گوناگون پيشوايان دين و دانشمندان) را بطلبيد (تا در كسب حكمت و به دست آوردن دانش كوشش داشته خسته نشويد).