حکمت 165
امام عليه السلام (در سود كار براى خدا) فرموده است: هر كس نيزه خشم (خود) را براى (رضاء و خشنودى) خدا تيز كند (در نهى از منكر بكوشد) بركشتن و از بين بردن سخت ترين نادرستيها توانا باشد (خدا او را در شكست اهل باطل هر چند توانا باشند ياريش خواهد نمود).
حکمت 166
امام عليه السلام (در اقدام به كار) فرموده است: هر گاه از كارى ترسيدى خود را در آن افكن، زيرا سختى حذر كردن و پائيدن بزرگتر است از آنچه از آن ترس دارى (اگر در بلاء و گرفتارى باشى بهتر است كه در بيم و ترس آن بمانى، و اين فرمايش راجع به امور دنيا است كه شنيدن آنها مهمتر از ديدن آنها است به خلاف آخرت كه آيات و اخبار و فرمايش امام عليه السلام در همين كتاب گويا است كه ديدن آنها مهمتر از شنيدن مى باشد).
حکمت 167
امام عليه السلام (در سرورى) فرموده است: ابزار رئاست و سرورى فراخى سينه (تحمل سختيها و شكيبائى در كارها و دادرسى و مانند آنها) است.
حکمت 168
امام عليه السلام (در جلوگيرى از بدكارى) فرموده است: بدكار را به پاداش نيكوكار (ارجمند داشتن و احسان و نيكوئى به او) رنجه دار (چون هيچ زجرى براى بدكرداران سخت تر از ارجمند داشتن و نيكى نمودن با نيكان نمى باشد).
حکمت 169
امام عليه السلام (درباره بدخواه نبودن) فرموده است: درو كن (دورساز) بدى (كينه) را از سينه ديگرى با كندن (دور ساختن) آن از سينه خود (چون هر كس براى ديگران بد انديشد براى او بد انديشند، و هر كه كينه ديگران در دل گيرد كينه او در دل گيرند).
حکمت 170
امام عليه السلام (در نكوهش ستيزگى) فرموده است: ستيزگى انديشه (شايسته) را دور مى سازد (شخص را از راه راست باز مى دارد و سود انديشه را از دست مى دهد).