لطفا منتظر باشید ...
حکمت 351
امام عليه السلام (در دورى از خواهش نفس) فرموده است: اى گرفتاران خواهش نفس باز ايستيد (از آن پيروى نكنيد) كه دلبند به دنيا را نمى ترساند مگر صداى دندانهاى مصيبتها و اندوهها (شنيدن اندوههاى سخت كه از روى خشم و تندى باشد چنانكه شخص هنگام خشم بر ديگرى دندان به هم مى سايد) اى مردم، خودتان به ادب كردن و اصلاح نفسهاتان بپردازيد (پسنديده ها را شعار خويش نمائيد) و آنها را از جرات و دليرى بر عادتها و خوها (ى ناشايسته) باز گردانيد (تا از كيفر رستخيز برهيد).
حکمت 352
امام عليه السلام (درباره بدگمانى) فرموده است: به سخنى كه از (دهان) كسى بيرون آيد بايد گمان بد مبرى در حالى كه احتمال نيكى بر آن مى برى (تا ممكن است به آن بدگمان مباش و همچنين اگر فعلى ديدى تا ممكن است نيك پندار ولى دورانديشى را در بعضى جاها نبايد از دست داد، و در فرمايش يكصد و دهم تعيين جاهاى خوش بينى و بدبينى شد).
حکمت 353
امام عليه السلام (در ترغيب به درود فرستادن) فرموده است: هر گاه تو را به خداوند سبحان حاجت و درخواستى باشد پس درخواست را به درود به رسول خدا صلى الله عليه و آله آغاز كن آنگاه حاجت خود را بخواه زيرا خداوند بخشنده تر است از اينكه دو حاجت از او خواسته شود يكى از آنها (درخواست رحمت و درود بر پيغمبر) را روا سازد و ديگرى (حاجت تو) را روا نسازد.
حکمت 354
امام عليه السلام (درباره ستيزگى) فرموده است: هر كه به آبروى خويش بخل ورزد (آبرو دوست باشد) بايد ستيزگى (در چيزى با ديگرى) را رها كند (زيرا ستيزگى خصوصا با عيب جويان آبروى شخص را برده دلها را به او كينه دار نمايد).
حکمت 355
امام عليه السلام (در نكوهش شتاب و سستى) فرموده است: از حماقت و نفهمى است شتاب نمودن (به كارى) پيش از توانائى (بر آن) و سستى نمودن پس از رسيدن وقت مناسب (زيرا شتاب افراط است و سستى تفريط و خردمند از هر دو دورى گزيند).
