لطفا منتظر باشید ...
حکمت 436
امام عليه السلام (در ستودن پشتكار گرفتن) فرموده است: كار اندك كه به آن ادامه داده شود بهتر است از كار بسيار كه خستگى آورد (اين فرمايش همان فرمايش دويست و هفتادم است با مختصر تفاوتى در لفظ كه شرح آن گذشت).
حکمت 437
امام عليه السلام (درباره پيشرفت صفات) فرموده است: هر گاه در كسى صفت و خوى شگفت آورنده اى باشد (خواه نيك و خواه زشت) همانندهاى آن را منتظر باشيد (كه خوبتر خواهد بود اگر آن صفت خوب بوده و زشت تر اگر آن صفت زشت باشد).
حکمت 438
امام عليه السلام به غالب ابن صعصعه پدر فرزدق (شاعر) در بين اينكه گفتگو مى كردند فرمود: شتران بسيارت را چه كردى؟ غالب گفت: حقوق (مردم) آنها را پراكنده ساخت (در راههاى خير مانند صدقه، زكوه، صله رحم، اداء دين به كار رفت) آن حضرت عليه السلام (در ستودن اداء حقوق مردم) فرمود: اين پراكندگى ستوده ترين راههاى پراكنده شدن آن شتران است.
حکمت 439
امام عليه السلام (در زيان نادانى به احكام دين) فرموده است: كسى كه بدون دانستن احكام دين داد و ستد كند در ربا (بهره دادن و گرفتن در وام كه حرام و موجب كيفر الهى است) فرو رود (گرفتار شود).
