خطبه 239-در ذكر آل محمد
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است كه در آن فضائل آل محمد عليهم السلام را بيان مى فرمايد: آل محمد (ائمه اطهار صلوات الله عليهم اجمعين) زنده كننده علم و دانائى و از بين برنده جهل و نادانى هستند (از ايشان علم به دست آمده جهل برطرف مى گردد) شما را آگاه مى سازد بردباريشان از دانائيشان (زيرا بردبارى نمى كنند مگر از روى دانستن مواقع بردبارى) و ظاهرشان از باطنشان (كردار و گفتار نيكشان بر كمال اخلاصشان) و خاموشيشان از راستى و درستى گفتارشان (زيرا خاموشى و بيجا سخن نگفتن شخص دليل است بر اينكه گفتار او از روى علم و حكمت است) حق را مخالفت نمى كنند از آن رو برنمى گردانند و در آن اختلاف ندارند گفتارشان يكنواخت است ايشان ستونهاى اسلام و پناهگاههاى آن هستند (كه به دانائى خود آن را حفظ نموده و احكامش را به مردم آموخته آنان را از گمراهى و نادانى مى رهانند) به وسيله ايشان حق به اصل و موضع خود باز مى گردد، و باطل و نادرستى از جاى آن دور و نابود مى شود، و زبانش آنجا كه حق آشكار شد بريده مى گردد (بر اثر علم و دانائى ايشان حق و حقيقت هويدا و باطل و نادرست از بين مى رود) دين (و احكام آن) را شناختند شناختى كه از رو
ى دانائى و رعايت نمودن (عمل كردن) است، نه شناختنى كه از روى شنيدن و نقل نمودن باشد (كه اگر چنين بود بر ديگران مزيتى نداشتند) و روايت كنندگان علم بيشمار و رعايت كنندگان آن كمند (در هر زمان مردم بسيار انواع علوم به دست آمده در مجالس و محافل اظهار كمال نموده خود را بر ديگران مقدم و پيشوا مى دانند، ولى كردارشان با گفتارشان يكسان نيست، خداوند سبحان همه را از خواب غفلت بيدار فرموده توفيق عمل عطا فرمايد).