لطفا منتظر باشید ...
خطبه 065-در آداب جنگ
از سخنان آن حضرت عليه السلام است (در آداب جنگ) روزى در جنگ صفين (كه شبش ليله الهرير و آن در ماه صفر سال سى و هفت هجرى بود) براى اصحاب خود بيان فرمود: اى گروه مسلمانان، خوف و ترس را شعار خود بنمائيد (و از خدا بترسيد و در كارزار با دشمن سستى ننمائيد) و وقار و آرامى (در كارزار) را رويه خويش قرار دهيد (از روبرو شدن با دشمن پرهيز نكنيد) و دندانهاتان را بر هم بفشاريد (در جنگ استقامت ورزيد، و سختيهاى كارزار را بخود هموار نمائيد) زيرا اين طرز رفتار، شمشيرها را از سرها دور كننده تر است (استقامت در جنگ و تحمل سختيهاى كارزار از هر حيله و تدبيرى براى شكست دشمن بهتر و نتيجه اش فتح و فيروزى است) و زره را كامل بپوشيد (زره خوددار و آستين دار بپوشيد تا جائى از تن شما نمايان نباشد) و شمشيرها را در غلاف پيش از بيرون كشيدن بجنبانيد (تا در وقت حاجت بيرون كشيدن آن آسان باشد، و يا اينكه صداى آلات جنگ را بگوش دشمن رسانيده خود را آماده نشان دهيد تا نگران گشته بترسد و باعث مغلوبيت او شود) و (دشمن را) به گوشه چشم و خشمناك بنگريد (زيرا بتمام چشم نگاه كردن علامت ترس و شگفت است كه بر اثر آن دشمن جرات يافته ممكن است غلبه
نمايد) و به جانب چپ و راست نيزه بزنيد (اطراف را بپائيد كه شايد دشمن در كمين نشسته از چپ يا راست حمله نمايد) و با نوك و دم شمشيرها زد و خورد نمائيد (دشمن را از جلو آمدن مانع گرديد) و شمشيرها را (اگر كوتاه است) به پيش نهادن گامها (به دشمن) برسانيد (خود را به او نزديك سازيد كه علامت مردى و دليرى پاپيش نهادن است نه دورى نمودن و به نوك شمشير اشاره كردن، روايت شده كه در يكى از جنگها به حضرت عرض شد شمشير تو كوتاه است، فرمود به گامى آنرا بلند گردانم) و بدانيد كه خدا شما را در نظر دارد (كردار شما را مى بيند) و با پسر عموى رسول خدا، صلى الله عليه و آله و سلم، مى باشيد، پس پى در پى (به دشمن) حمله كنيد، و از گريختن شرم نمائيد، زيرا فرار ننگ براى اعقابست (فرزندانتان را بعد از شما سرزنش خواهند كرد) و آتش روز حساب و رستاخيز مى باشد (گر ريخته از جنگ در قيامت به عذاب الهى گرفتار خواهد شد) و خوشحال باشيد كه روحتان (در جنگ) از بدن جدا گردد، و به آسانى بسوى مرگ برويد (از كشته شدن در راه حق براى يارى دين خورسند باشيد، زيرا حيات عاريتى را بدل بزندگانى جاويدان خواهيد ساخت، چنانكه در قرآن كريم س 3 ى 169 مى فرمايد: و لاتحسبن الذين قت
لوا فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون يعنى گمان مكن كسانى كه در راه خدا كشته شدند مرده اند، بلكه زنده اند و از جانب پروردگارشان روزى داده مى شوند) و بر شما باد (حمله) به اين سياهى بسيار بزرگ (لشگر انبوه معاويه) و سراپرده افراشته شده به طنابها (خيمه معاويه، گفته اند: سراپرده بلندى براى معاويه برپا كرده بودند كه صد هزار نفر در اطراف آن گرد آمده پيمان بسته بودند كه متفرق نشوند اگر چه كشته گردند) پس درون آن سراپرده را بزنيد (همت گماريد تا آن خيمه را متصرف گرديد) زيرا شيطان (معاويه) در گوشه آن پنهان است كه براى برجستن دست پيش داشته و براى برگشتن پا پس نهاده (در كارزار ثابت قدم نيست و مضطرب و نگران است اگر ترسيديد بر شما مسلط گردد، و اگر دلير بوديد مغلوب شده فرار اختيار نمايد) پس (جنگيدن با او و همراهانش را) قصد كنيد (مهياى حمله و نابود كردن ايشان گشته در اين كار اقدام نمائيد) تا حقيقت به حق براى شما هويدا گردد (در دنيا و آخرت سعادتمند شويد، چنانكه در قرآن كريم س 47 ى 35 مى فرمايد: فلا تهنوا و تدعوا الى السلم و انتم الاعلون و الله معكم و لن يتركم اعمالكم يعنى اى مومنين در جنگ با كفار سست نشويد و صلح و آ
شتى را از آنها درخواست ننمائيد كه موجب عجز و ناتوانائى شما گردد) و شما برتر و بالاتريد (شما بر حقيد و غلبه و فيروزى از آن شما است) و خدا با شما همراه است و هرگز (پاداش) كردارتان را ناقص و كم نمى گرداند (شما را در دنيا و آخرت رستگار مى نمايد).
