لطفا منتظر باشید ...
حکمت 385
امام عليه السلام (درباره رشك) فرموده است: نيكو خوشبو است مشك كه مشكدان آن سبك و بوى آن خوش بوئى است.
حکمت 386
امام عليه السلام (درباره فروتنى) فرموده است: فخر و سرفرازى خود را بگزار، و كبر و بزرگيت را سر به زير نما (با همه كس فروتن باش) و گورت را ياد كن (تا از ناشايسته باز ايستى).
حکمت 387
امام عليه السلام (درباره تلاش براى كالاى دنيا) فرموده است: بگير از (كالاى) دنيا آنچه (از راه حلال) به سوى تو مى آيد، و رو بگردان از آنچه رو مى گرداند (دستت نمى رسد) و اگر تو (اين كار) نكنى (دنبال آنچه دستت نمى رسد بروى) پس در طلب و خواستن زياده روى مكن (از حرام و گناه دورى كرده رنج بسيار به خود و اهل بيت خويش روا مدار).
حکمت 388
امام عليه السلام (درباره گفتار شايسته) فرموده است: بسا گفتار كه اثرش (در دلها) بيشتر است از حمله نمودن و برجستن (بسا شخص خردمند به گفتار كارى انجام مى دهد كه به شمشير و كتك انجام نگيرد).
حکمت 389
امام عليه السلام (در ترغيب به قناعت) فرموده است: هر چه (از روزى) كه به آن مى توان اكتفاء نمود (زندگانى را گذراند) بس است (بهتر آن است كه شخص گرد زيادى نگشته رنج بسيار به خود هموار ننمايد و وقتش را در راه خدا و خدمت به خلق صرف كند تا سعادت جاويد به دست آرد).
حکمت 390
امام عليه السلام (درباره زير با زور و پستى نرفتن) فرموده است: مرگ (براى جوانمرد) برگزيده و نيك است نه پستى و خوارى، و به اندك راضى شدن خوب ست نه نزديك رفتن و چاپلوسى كردن (از توانگران) و هر كه به او نشسته داده نشود (بى سعى و كوشش چيزى به دست نياورد) ايستاده هم داده نشود (با تلاش بسيار هم چيزى به دست نخواهد آورد، پس بايد در طلب و خواستن افراط ننمود و مرتكب فعل حرام نشد كه مقدر خواهد رسيد) و روزگار دو روز است: روزى براى خوشى و كامرانى تو، و روزى براى سختى و ناكاميت، پس روزى كه براى خوشى تو بود در خوشى خود سركشى مكن (ناسپاس مباش) و روزى كه براى سختى تو بود شكيبا باش (بى تابى مكن و خود را پست مساز).
