حکمت 041 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

حکمت 041

امام عليه السلام درباره (نيكبختى و اوصاف پسنديده) جناب ابن ارت (كه يكى از نيكان اصحاب رسول خدا- صلى الله عليه و آله- و از دانشمندان اولين مهاجرين بوده و در جنگ بدر و جنگهاى بعد از آن رسول اكرم را همراهى نموده و در كوفه در سن هفتاد و سه سالگى در سال سى و هفت يا سى و نه هجرى پس از آنكه در جنگ صفين و نهروان همراه اميرالمومنين عليه السلام بوده دار دنيا را بدرود گفته امام عليه السلام بر او نماز خوانده در بيرون كوفه دفن شد و او اول كسى است كه در بيرون كوفه دفن گشته و پيش از آن مردم مردگانشان را در خانه ها يا جلو خانه هاشان دفن مى نمودند، خلاصه حضرت در حق او) فرموده است: خدا جناب ابن ارت را بيامرزد كه از روى رغبت اسلام آورد (نه به اكراه و اجبار) و از وطن هجرت نمود (و نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد) براى فرمانبرى، و قناعت كرد (از كالاى دنيا) به اندازه كفايت، و از خدا (به داده او از خوشى و سختى و بيمارى و تندرستى) راضى و خشنود بود، و در زندگانى (همه عمر در راه خدا) جهاد كننده بود (پس از آن او را ستوده و مى فرمايد:) خوشا به حال كسى كه به ياد معاد و بازگشت باشد، و براى حساب و وارسى (در آن روز) كار ك

ند، و به اندازه روزى خود قناعت نمايد، و از (داده) خدا راضى و خشنود باشد.