لطفا منتظر باشید ...
حکمت 032
امام عليه السلام (در نهى از افراط و تفريط) فرموده است: بخشنده باش ولى نه به حد اسراف و بيجا (كه افراط و تجاوز از حد باشد) و ميانه رو باش و سختگير مباش (كه آن تفريط و تقصير در حد باشد).
حکمت 033
امام عليه السلام (در دل نبستن به آرزوها) فرموده است: برترين توانگرى و بى نيازى به دل راه ندادن آرزوها است (زيرا آرزو انسان را نيازمند مى سازد).
حکمت 034
امام عليه السلام (در زيان رنجانيدن) فرموده است: هر كه بشتابد به چيزى كه مردم (از آن) مى رنجند (بى انديشه سخنى گويد يا كارى كند كه برخلاف ميل و خواسته آنها باشد) درباره او مى گويند چيزى را كه نمى دانند (زيرا انسان از كسى كه رنجيد طبعا باك ندارد كه درباره او آنچه شنيده راست يا دروغ بيان نمايد.
حکمت 035
امام عليه السلام (در زيان آرزوى دراز) فرموده است: هر كه آرزو را دراز گردانيد كردار را بد نمود (زيرا آرزوى دراز سبب بى خبرى از آخرت و واماندن از نيكبختى زندگى جاويد است، اما رجاء و اميدوارى به اندازه ستوده مى باشد).
حکمت 036
امام عليه السلام هنگام رفتن به شام كه خدايان و بزرگان انبار (شهرى در عراق) به آن حضرت برخورده به تعظيم و احترامش از اسبها پياده شده در پيش ركابش دويدند، فرمود: اين چه كارى بود كه كرديد؟ گفتند: اين خوى او است كه سرداران و حكمرانان خود را به آن احترام مى نمائيم، پس آن بزرگوار (در نكوهش فروتنى براى غير خدا) فرمود: سوگند به خدا حكمرانان شما در اين كار سود نمى برند و شما خود را در دنياتان به رنج و در آخرتتان با اين كار به بدبختى گرفتار مى سازيد (چون فروتنى براى غير خدا گناه و مستلزم عذاب است) و چه بسيار زيان دارد رنجى (فروتنى براى غير خدا) را كه پى آن كيفر باشد، و چه بسيار سود دارد آسودگى (رنج نبردن براى خوش آمدن مخلوق) را كه همراه آن ايمنى از آتش (دوزخ) باشد.
