لطفا منتظر باشید ...
خطبه 129-درباره پيمانه ها
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است راجع به پيمانها و ترازوها (ولى چيزى از اين مقاله در آن نقل نشده، شايد سبب اينست كه چون رويه سيدرضى عليه الرحمه بر اين بوده كه همه فرمايشهاى امام عليه السلام را ذكر ننمايد بلكه گلچين كرده، لذا ممكن است قسمتى كه راجع به اين عنوان بوده ساقط نموده، و شايد هم سيد تصرفى در آن ننموده، بلكه اين عنوان مستفاد است از جمله اين المتورعون فى مكاسبهم، و المتنزهون فى مذاهبهم يعنى كجايند پرهيزكاران در تجارت و داد و ستدهاى خود، و پاكان آراسته ها در كردارشان. و شايد از كم فروشى مردم نزد آن بزرگوار سخن در ميان آمده كه اين كار زشت شعار بوده حضرت اين خطبه را فرموده): بندگان خدا، شما و آرزوهايتان از اين دنيا مهمانان هستيد كه مدت مهمانيتان معلوم شده، دوام دارانى ميباشيد كه بستانكار (وامش را) از شما مطالبه ميكند، و مدت مهمانيتان اندك دوامتان عمل (عبادت و بندگى) است كه (نزد نويسندگان) محفوظ است، پس چه بسيار كوشنده در عملى است كه (آن را) ضائع ميكند (مانند رياكاران) و چه بسيار رنج برنده اى است كه (از آن) زيان ميبرد (چون خوارج و نواصب) و شما در روزگارى واقع شده ايد كه خير و نيكوئى به آ
ن پشت كرده و شر و بدى به آن روآورده و شيطان به هلاك و تباه نمودن مردم طمع دارد، پس اكنون هنگامى است كه اسباب كار او قوت گرفته و مكر و حيله اش به همه جا راه يافته شكار كردنش آسان شده است، به مردم هر جا كه خواهى درست نظر كن، آيا هيچ مى بينى مگر فقيرى كه از فقر و درويشى رنج ميبرد (شكيبائى ندارد و به آنچه خدا خواسته راضى نيست) يا ثروتمندى كه شكر نعمت خدا بجا نياورده كفران ميكند، يا بخيلى كه براى زياد كردن دارائى به مال خدا بخل ميورزد، يا متمرد و سركشى كه گويا گوش او براى شنيدن پند و اندرزها سنگين است؟ كجايند نيكان و شايستگان شما و آزاد مردان و كرم دارانتان، و كجايند پرهيزكاران در داد و ستم و پاكان در كردارشان؟ آيا همگى از اين دنياى پست و سراى رنج و بدبختى با شتاب كوچ نكردند؟ و آيا جانشين شده ايد شما در ميان مردم نخاله بد كه از جهت پستى و بى لياقتى و سزاوار نبودن ذكر نام ايشان دو لب در توبيخ و سرزنش آنان رويهم نميافتد (شما كه جانشين آن نيكان هستيد به قدرى رذل و پست ميباشيد كه براى نبردن نامتان مذمت از شما هم سزاوار نيست) پس (در اين مصيبت بايد بگوئيم:) انا لله و انا اليه راجعون يعنى ما همه بندگان خدا و مملوك او هست
يم و به سوى حكم و فرمان او باز ميگرديم: فساد و تباهكارى نمايان شده است (معروف منكر و منكر معروف گرديده) پس نيست شخصى كه آن را تغيير دهد، و نه منع كننده اى كه از آن نهى نمايد!! (امر به معروف و نهى از منكر نميكنيد و) با اين رويه ميخواهيد در بهشت در جوار رحمت خدا و از ارجمندترين دوستان او باشيد؟ چه دور و نادرست است انديشه شما!! خدا را براى رفتن به بهشت او (با كردار زشت و گفتن اينكه رحيم و كريم و آمرزنده است) نميتوان فريب داد، و رضا و خوشنودى او بدست نمى آيد مگر به طاعت و بندگى كردن. خدا لعنت كند (از رحمتش دور گرداند) كسانى را كه به معروف امر ميكنند و خود آن را بجا نمى آورند، و منكر را نهى منمايند و خود مرتكب آن ميشوند.
