حکمت 052
امام عليه السلام (درباره شكيبائى) فرموده است: شكيبائى دو جور است: (يكى) شكيبائى بر آنچه نمى پسندى (كه اين نوع از شكيبائى از شجاعت و دلاورى است) و (ديگر) شكيبائى از آنچه دوست دارى (كه اين نوع از صبر از عفت و پاكدامنى است).
حکمت 053
امام عليه السلام (درباره دارائى و بى چيزى) فرموده است: دارائى (براى شخص) در غربت وطن و ميهن است (زيرا به واسطه آن همه اظهار دوستى و آشنائى كنند) و بى چيزى در وطن غربت است (زيرا بر اثر آن همه از شخص دورى مى نمايند).
حکمت 054
امام عليه السلام (در سود قناعت) فرموده است: قناعت دارائى است كه نابود نمى شود (زيرا قناعت و خرسند بودن به آنچه رسيده نيازمندى را دور مى سازد. سيدرضى (رحمه الله) فرمايد:) اين فرمايش از پيغمبر صلى الله عليه و آله (نيز) روايت شده است.
حکمت 055
امام عليه السلام (در زيان دارائى) فرموده است: دارائى مايه و پايه شهوتها و خواهشها است (زيرا دارائى دست را براى رسيدن به آرزوهاى نفسانى باز مى گذارد).
حکمت 056
امام عليه السلام (درباره پنددهنده) فرموده است: كسى كه تو را بر حذر دارد (از بديها بيم دهد) مانند كسى است كه تو را (به خير و نيكى) مژده دهد (زيرا دفع شر سود است).