لطفا منتظر باشید ...
خطبه 071-درود بر پيامبر
از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است كه در آن درود فرستادن بر پيغمبر صلى الله عليه و آله را به مردم ياد مى دهد: بارخدايا اى گستراننده زمينها و نگاهدارنده آسمانها، و اى آفريننده قلبهائى كه شقاوت و بدبختى را اختيار كرده و دلهائيكه سعادت و خوشبختى را برگزيده، قرار ده بزرگترين درودها و افزون ترين بركتهايت را بر محمد، بنده و فرستاده خود كه ختم كننده بود آن (وحى و رسالت) را كه به پيغمبران پيش آمد، و راه بسته شده (سيادت و سعادت بشر) را گشود، و حق (دين و شريعت) را به حق (برهان عقل و علم) آشكار كرد، و از جوش و خروش باطل و نادرستيها (فتنه هاى زمان جاهليت) جلوگيرى نمود، و تسلط گمراهيها(ى از راه بيرون رفته و از راه برندگان) را نابود كرد، چنانكه سنگينى رسالت بر او تحميل شده به قوت و توانائى آنرا متحمل گرديد، و به امر و فرمان تو قيام كرد (دين حق و علوم و معارف را به مردم ياد داد) و براى بدست آوردن خوشنودى تو (تبليغ رسالت) شتاب نمود، بى آنكه از سبقت و پيش افتادن بماند، و در اراده و تصميمى كه داشت سستى ورزد، و وحى تو را ضبط كرد، و عهد و پيمانت را نگاه داشت، و بر اجراء فرمان تو اصرار ورزيد تا اينكه شعله آتش را
برافروخت (علم و دانش و خداپرستى را در ميان خلق منتشر ساخت) و براى كسيكه در راه كج (راه نادانى و فتنه) مى رفت راه حق را روشن و هويدا نمود، و به سبب آن حضرت دلهائى كه در فتنه ها و گمراهيها فرو رفته بودند هدايت شدند، و آن بزرگوار نشانهاى واضح و احكام شرعيه را برپا نمود، پس او امين و درستكار و خزينه علم و اسرار تو است، و روز رستخيز (بر نيكوكاران و بدكاران) از جانب تو شاهد و گواه است، و مبعوث شده به راه حق و رسول و فرستاده تو بسوى خلق مى باشد. بارخدايا براى او در سايه رحمت و احسان خود جائى فراخ بگشا، و او را (در برابر رنجهائيكه براى نشر علوم و معارف حقه كشيده) از فضل و كرمت پاداش نيكو ده. بارخدايا بناى او را بر بناى سازندگان پيش (دين او را بر اديان انبيا سلف) بلند (ظاهر و غالب) گردان و مقام و منزلتش را نزد خود گرامى دار، و نورش را (چراغى كه در راه حق بيفروخت) تمام كن (تا همه جهانيان از آن بهره مند شوند) و پاداش برانگيختن او به رسالت، گواهيش پذيرفته، گفتارش را پسنديده قرار ده كه راست گفتار بود و ميان حق و باطل را جدا مى نمود. بارخدايا بين ما و او را جمع كن در جائيكه زندگانى آن نيك و نعمت آن جاودانى و خواهشهاى آن م
طلوب و هوسهاى آن برآورده و آسايش آن بسيار و جاى استراحت است با تحف و ارمغانهاى نيكو.
