حکمت 140 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

بارخدايا آرى (اللهم بلى در اينجا به منزله كلمه استثناء است) زمين خالى و تهى نمى ماند از كسى كه به حجت و دليل دين خدا را برپا دارد (و آنكس) يا آشكار و مشهور است (مانند يازده امام عليه السلام) يا (بر اثر فساد و تباهكارى) ترسان و پنهان (مانند امام دوازدهم عجل الله فرجه) تا حجتها و دليلهاى روشن خدا (آثار نبوت و احكام دين و علم و معرفت) از بين نرود (باقى و برقرار ماند، ابن ميثم رحمه الله مى فرمايد: اين فرمايش تصريح است به اينكه وجود امام در هر زمانى بين مردم چندانكه تكليف باقى است واجب و لازم است) و ايشان چندند و كجايند (يا تا چه زمانى ترسان و پنهانند)؟ به خدا سوگند از شمار بسيار اندك هستند، و از منزلت و بزرگى نزد خدا بسيار بزرگوارند، خداوند به ايشان حجتها و دليلهاى روشن خود را حفظ مى كند تا آنها را به مانندانشان سپرده و در دلهاشان كشت نمايند (تا دنيا از دين و علم و حكمت تهى نماند) علم و دانش با بينائى حقيقى به ايشان يكباره روآورده، و با آسودگى و خوشى يقين و باور به كار بسته اند، و سختى و دشوارى اشخاص به ناز و نعمت پرورده را سهل و آسان يافته اند (براى خشنودى خدا با همه سختيهاى دنيا ساخته و پارسائى پ

يش گرفته و دلبستگى به دنيا ندارند) و به آنچه (بى كسى و رنج و تندگدستى و گرفتارى كه) نادانان دورى گزينند انس و خو گرفته اند، و با بدنهائيكه روحهاى آنها به جاى بسيار بلند (رحمت خدا) آويخته در دنيا زندگى مى كنند، آنانند در زمين خلفاء و نمايندگان خدا كه (مردم را) به سوى دين او مى خوانند، آه آه بسيار مشتاق و آرزومند ديدار آنان هستم (پس فرمود:) اى كميل اگر مى خواهى برگرد.

حکمت 140

امام عليه السلام (درباره گفتار) فرموده است: مرد در زير زبان خود پنهان است (تا سخن نگويد شناخته نشود).