لطفا منتظر باشید ...
حکمت 315
امام عليه السلام هنگامى كه به كشتگان خوارج در جنگ نهروان گذشت (در نكوهش آنان) فرمود: گرفتار باشيد كه به شما زيان رسانيد آنكه فريبتان داد، گفتند: يا اميرالمومنين كى آنان را فريب داد؟ فرمود: شيطان گمراه كننده و نفسهاى وادارنده به بدى، نفس اماره آنها را به آرزوها گول زده، و راه نافرمانيها را به روى آنان گشود، و فيروزى يافتن (در كارزار) را به آنها وعده داد پس به سختى ايشان را در آتش افكند (به عذاب جاويد گرفتارشان نمود).
حکمت 316
امام عليه السلام (در ترغيب به دورى از گناهان) فرموده است: از گناهان خدا در پنهانيها (هم) بپرهيزيد كه گواه خود حكم كننده است (اگر معصيت در پنهان انجام گيرد و گواه نباشد خدا هم گواه است و هم حكم كننده و گواه كه حاكم باشد از گواهى ديگرى بى نياز است).
حکمت 317
هنگامى كه خبر كشته شدن محمد ابن ابى بكر رضى الله عنه (به دست لشگر معاويه در مصر) به امام عليه السلام رسيد (درباره تاسف و اندوه بر او) فرمود: اندوه ما بر او به اندازه شادى ايشان است به (كشته شدن) او (بسيارى اندوه ما و افزونى شادى آنها درباره او برابر است) ولى (تفاوت بين ما و آنها آن است كه) ايشان دشمنى را كم كردند و ما دوستى را از دست داديم.
حکمت 318
امام عليه السلام (درباره پذيرفتن بهانه) فرموده است: عمر و زندگى كه خداوند عدز و بهانه پسر آدم را در آن مى پذيرد شصت سال است (هر گاه شخص پيش از شصت سالگى به غلبه خواهش نفس بر خود و تسلط قواى جسمانيه بر عقلش عذر بياورد بعد از شصت سالگى با از دست دادن قوا و نزديك شدن اجل هر گاه از هواى نفس پيروى نمايد عذرش پذيرفته نيست).
حکمت 319
امام عليه السلام (در نكوهش فيروزى در راه غير خدا) فرموده است: فيروزى نيافت آنكه گناه به او دست يابد (كسى كه در غير طاعت خدا فيروزى يافته از هواى نفس و شيطان پيروى نمايد در حقيقت گناه بر او فيروزى يافته است) و هر كه به سبب بدى (گناه) پيش رود (در حقيقت) شكست خورده (زيرا مغلوب هواى نفس كه بدترين دشمن است گرديده و كسى كه در چنگ بدترين دشمنها باشد فيروزى نيافته).
حکمت 320
امام عليه السلام (در ترغيب به زكوه دادن) فرموده است: خداوند سبحان در دارائيهاى توانگران روزيهاى بى چيزان را واجب گردانيده پس بى چيز گرسنه نماند مگر به سبب آنچه توانگرى به او نداده است، و (در روز رستخيز) خداوندى كه بزرگست بى نيازى او ايشان را از اين كار مواخذه و بازپرسى مى نمايد.
