خطبه 109-اندرز به ياران - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

سید علی نقی فیض الاسلام

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 109-اندرز به ياران


از خطبه هاى آن حضرت عليه السلام است (در بيان اسباب تقرب به خداوند و حفظ شعائر اسلام): برترين وسيله تقرب به سوى خداوند سبحان (ده چيز است، اول:) تصديق و اعتراف بيگانگى خداوند و رسالت فرستاده او (محمد صلى الله عليه و اله) است، و (دوم:) جهاد و جنگيدن در راه حقتعالى است (با كفار و دشمنان دين) كه سبب بلندى (و ركن اعظم) اسلام است، و (سوم:) كلمه اخلاص (گفتن لا اله الا الله) است، كه فطرى و جبلى (بندگان الهى) است (خداوند مردم را بر اين فطرت آفريده كه هر كس تصديق دارد كه براى او خدائى است بى همتا و بى شريك) و (چهارم:) برپا داشتن نماز كه نشانه مليت دين اسلام است (بزرگترين ركن دين است، و از جهت عظمت و اهميت آن را نفس ملت و دين فرموده) و (پنجم:) زكوه است كه سهميه اى است از جانب خدا تعيين گشته دادن و پرداخت آن (به مستحقين) واجب است، و (ششم:) روزه ماه رمضان است كه سپرى است (براى جلوگيرى) از عذاب، و (هفتم) حج نمودن خانه خدا و به جا آوردن عمره آن كه حج و عمره فقر و پريشانى را مى زدايد و گناه را مى شويد و پاك مى سازد، و (هشتم:) صله رحم (احسان و نيكويى به خويشان) است كه سبب افزايش مال و طول عمر است، و (نهم:) صدق

ه دادن (احسان به فقراء و درماندگان) است، صدقه پنهانى گناه را مى پوشاند (به سبب آن خداوند عقاب معصيت و گناه را كم مى فرمايد) و صدقه آشكار مردن بد (مرگ ناگهانى، غرق شدن، سوختن، زير آوار رفتن و مانند آنها) را دفع مى كند، و (دهم:) بجا آوردن كارهاى پسنديده (مانند احسان و نيكى و اصلاح بين برادران) كه كارهاى نيك، شخص را از مبتلى شدن به ذلتها و خواريها حفظ مى كند (نيكوكار در دنيا و آخرت سرفراز بوده و به ذلت و بدبختى دچار نمى شود).

شتاب كنيد در ياد نمودن خدا كه ياد خدا بهترين ذكر است، و رغبت نمائيد در آنچه (بهشتى) كه به پرهيزكاران وعده فرموده كه وعده او راست ترين وعده ها است، و هدايت و راهنمائى پيغمبر خود را پيروى كنيد كه راهنمائى او بالاترين راهنمائى است، و به سنت و طريقه او رفتار نمائيد، زيرا طريقه او هدايت كننده ترين سنتها و روشها است، و قرآن را بياموزيد كه نيكوترين گفتار است، و در آن انديشه و طلب فهم نمائيد كه قرآن بهار دلها است (همه گونه گلهاى علوم و حكمتها در دل مى روياند) و به نور هدايت آن شفاء و بهبودى (از بيمارى جهل و نادانى) بخواهيد كه قرآن شفاى (بيمارى) سينه ها است، و آن را نيكو بخوانيد (الفاظش را بى غلط خوانده معنيش را رعايت نموده در احكامش تفكر و انديشه كنيد) كه آن سودمندترين گفتار است، و (بايد رفتار عالم به قرآن طبق دستور باشد، چون) عالمى كه بر خلاف علمش رفتار كند به جاهل و نادانى ماند سرگردان كه از جهل و نادانى به هوش نيايد (آنجا كه علم سودى ندهد تدبيرى باقى نمى ماند) بلكه حجت و دليل بر عقاب او (در قيامت از حجت و دليل بر عذاب جاهل) بيشتر است، و حسرت و اندوهش زيادتر، و نزد خدا توبيخ و سرزنشش افزونتر (چون دانست

ه معصيت و نافرمانى نموده و اهميتى به دستور الهى نداده و بر خلاف آن رفتار كرده كه اين خود بزرگترين گناهان است).

/ 441