د و هر كه دروغ گفت زيان ديد، كسيكه در ميان مردم نادان حق را اظهار نمايد هلاك ميشود (از دست و زبان ايشان آزار ميبيند يا كشته ميشود) و جهل و نادانى بس است براى مردى كه قدر و منزلت خود را نشناسد (زيرا جهل بخود مستلزم ساير نادانيها است از قبيل ادعاى بيمعنى نمودن و دروغ گفتن و بمردم خداپرست اذيت و آزار رساندن) اصل راسخ و پايه محكمى كه بر تقوى و پرهيزكارى استوار است هلاك و تباه نميشود و زراعت قومى بر اثر آن تشنه نمى ماند (اعتقادى كه روى اساس تقوى استوار است از تبليغات دشمن زائل نميشود و كشت و عملى كه از روى اصول تقوى باشد از گرمى فتنه و فساد خشك نخواهد شد برخلاف كشت و عملى كه از روى غير تقوى است كه به اندك سببى در معرض هلاكت و خشكى واقع ميگردد، چنانكه خداوند در قرآن كريم س 9 ى 109 ميفرمايد: افمن اسس بنيانه على تقوى من الله و رضوان خير ام من اسس بنيانه على شفا جرف هار فانها ربه فى نار جهنم يعنى آيا كسيكه بناء كند بنيان دين خود را بر تقوى و پرهيزكارى از خدا و خوشنودى او را بطلبد بهتر است يا كسيكه بناء كند بنيان دينش را بر كنار رودى كه زير آن بمرور سيل تهى شده نزديك بخرابى است، پس منهدم شود و فرود آيد در آتش دوزخ) و د
ر خانه هاى خودتان پنهان شويد (براى فتنه و فساد بيرون نيائيد) و اختلافاتى كه بين شما است اصلاح كنيد و توبه (بازگشت بسوى خدا و پشيمان از كردار زشت) در عقب شما است (هر موقع از معاصى پشيمان شديد به توبه باز گرديد كه از شما جدا نيست) و هيچ سپاسگزارنده اى (چون نعمتى بيند) حمد و سپاس نبايد بكند مگر پروردگارش را (زيرا جميع نعمتها از او است) و هيچ سرزنش كننده اى (چون شرى بيند) ملامت و سرزنش نبايد بكند مگر خودش را (زيرا از شرارت خود او است كه به آن شر گرفتار شده است، چنانكه خداوند متعال در قرآن كريم س 4 ى 79 ميفرمايد: ما اصابك من حسنه فمن الله و ما اصابك من سيئه فمن نفسك يعنى آنچه را كه از نيكوئى به تو ميرسد از جانب خدا است و آنچه از بدى به تو مى رسد از جانب تو است، معاصى و كردار زشت تو سبب آن است).
لطفا منتظر باشید ...
