ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

آگاه باشيد شما (بعد از عزت و بزرگوارى كه بر اثر گرويدن به شريعت حضرت خيرالانام يافتيد) دستهاتان را از ريسمان طاعت و پيروى رهانيديد (از خدا و رسول اعراض و دورى نموديد) و در حصار خدا كه به اطراف شما كشيده شده بود به وسيله حكمهاى جاهليت (عادات پيش از اسلام) رخنه كرديد (از امام و پيشواى خود فرمان نبرده بر اثر آن دنيا و آخرت خويش را بر باد داديد) و خداوند سبحان بر اين امت منت نهاد (بدون رنج نعمت به ايشان ارزانى داشت) در ريسمان اين الفت و مهربانى كه بين آنها بست- الفتى كه در سايه آن وارد ميشوند، و در كنار آن قرار مى گيرند- به نعمتى (دينى كه موجب الفت است) كه كسى از آفريدگان بهاى آن را نمى داند، زيرا بهاى الفت و مهربانى با يكديگر از هر بهائى افزونتر و از هر بزرگى بزرگتر است (چون با الفت و يگانگى سعادت و نيكبختى دنيا و آخرت بدست مى آيد.) و بدانيد شما بعد از هجرت (از نادانى و گمراهى به دانائى و رستگارى دوباره بر اثر عصبيت و گردنكشى و دشمنى با يكديگر و برپا كردن فتنه و آشوب) اعراب (و باديه نشينان نادانى و گمراهى) شديد، و بعد از دوستى (گردآمدن با هم) گروه گروه (مخالف و دشمن يكديگر) گرديديد، با اسلام علاقه

و ارتباطى نداريد مگر به نام آن، و از ايمان نمى شناسيد مگر نشان (آن را فقط به زبان شهادتين مى گوئيد، ولى از احكام اسلام چيزى فرا نگرفته و به حقيقت ايمان پى نبرده ايد)!! ميگوئيد به آتش مى رويم و به ننگ تن نمى دهيم (مثل النار و الاالعار را كسانيكه زير بار ذلت و خوارى نمى روند مى گويند، اگر درباره حق گفته شود نيكو است، و اگر درباره باطل گفته شود نادرست است، و چون غرض اهل كوفه اگر خطاب با ايشان باشد، يا غرض آنها و اهل شام اگر خطاب عام باشد، فتنه و آشوب و مخالفت با دستور اسلام بود، امام عليه السلام در سرزنش آنان مى فرمايد:) مانند آن است كه شما مى خواهيد اسلام را از صورتيكه هست وارونه نمائيد (از بين ببريد همانطور كه كفار و منافقين و دشمنان درصدد از بين بردن آن هستند) با دريدن پرده احترام و شكستن پيمان (عمل نكردن به احكام و شرائط) آن، چنان پيمانى كه خداوند آن را براى شما در زمين خود پناه (از دخول دشمنان و تسلط بر شما) و در بين آفريدگانش (براى رفع اضطراب و نگرانى آنها سبب) ايمنى و آسايش قرار داده (تا هر گاه جهانيان در هر كار بيچاره شده و از هر راه واماندند به پيمان اسلام يعنى به احكام و دستور آن توجه كرده از آنها پير

وى كنند) و شما (با داشتن چنين آئينى) اگر به غير اسلام پناه ببريد (به دليرى و بسيارى جمعيت و خويشان اعتماد كرده از احكام آن پيروى ننموده دستورش را محترم نشماريد) كفار با شما ميجنگند، و جبرائيل و ميكائيل و مهاجرين و انصار نيستند كه شما را يارى كنند (چنانكه در زمان حضرت رسول صلى الله عليه و آله يارى مى كردند) مگر با شمشير زد و خورد كنيد تا خداوند بين شما حكم فرمايد (غلبه و فيروزى را نصيب كدام قرار دهد). و مثلها و داستانها (ى پيشينيان) از عذاب خدا و بلاها و سختيهاى او كه (دلها را) كوبنده و به درد آورنده است و از روزگارها (ى خشم) و پيشامدهاى علاج ناپذير او در دسترس شما است (در قرآن كريم سرگذشت قوم نوح و عاد و ثمود و ديگران را بيان فرموده است) پس رسيدن عذاب او را دير مپنداريد از جهت نادانى به مواخذه و سهل انگاشتن سخت گيرى او، و نرسيدن به عذاب او (زيرا حكمت الهيه اقتضاء دارد كه عذاب گناهكاران را تاخير اندازد تا نيكان توبه و بازگشت نمايند و ستمگران شقاوت خود را بيشتر آشكار سازند) و خداوند سبحان گذشتگان را از رحمت خود دور نكرده مگر به جهت ترك نمودن ايشان امر به معروف و نهى از منكر را (يكديگر را به كار پسنديده وادار نك

رده و از كار ناشايسته باز نداشتند) پس خداوند نفهمها را از جهت گناه كردن و خردمندان را از جهت نهى از منكر نكردن لعن فرمود (از رحمت خود دور كرده به عذاب سخت گرفتارشان نمود).