ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

آگاه باشيد رشته اسلام را گسيختند (با عصبيت و گردنكشى الفت و دوستى را پشت سر انداخته با يكديگر دشمنى نمودند) و حدود آن را معطل كرديد (به وظائف آن عمل ننموديد) و احكام آن را (كه بزرگتر و مهمتر از همه آنها امر به معروف و نهى از منكر است) از بين برديد (ولى من كه امام مفترض الطاعه و پيشواى شما هستم، و نزديكترين اشخاص به رسول خدا صلى الله عليه و آله بودم به آنچه مامور شده ام رفتار مى نمايم، بنابراين) بدانيد خداوند مرا به جنگ با ستمگران و پيمان شكنان و تباهكاران در روى زمين امر فرمود: پس با پيمان شكنان (اصحاب جمل: طلحه و زبير و پيروانشان) جنگيدم (و آنان را از پا در آوردم) و با آنانكه دست از حق برداشتند (اهل شام) جهاد كرده زد و خورد نمودم، و بر آنان كه از دين بيرون رفتند (خوارج نهروان) خشم نموده زبون و خوارشان كردم، و اما شيطان ردهه را (كه يكى از روساى خوارج نهروان ثرمله يا حرقوص ابن زهير و لقبش ذوالثديه است براى آنكه يك دستش مانند پستان زنان بوده است، و بعضى ذواليديه خوانده اند يعنى داراى يك دست كوچك) از (كشتن و جنگيدن با) او به سبب صداى ترسناك كه از آن فرياد تپش دل و جنبش و لرزش سينه اش را شنيدم، بى ن

ياز گرديدم (ردهه در لغت به معنى گودالى است در كوه يا در سنگ سخت كه آب باران در آن جمع مى شود، و اينكه او را شيطان تعبير فرموده براى آن است كه چون گمراه و پيشواى گمراهان بوده و اينكه او را به ردهه نسبت داده براى آن است كه آن حضرت پس از فراغت از جنگ با خوارج نهروان خواست او را در بين كشتگان بيابد بعد از جستجوى بسيار در گودالى افتاده بود، و مراد از صعقه يعنى صداى وحشت انگيز و ترسناك آن است كه روايت شده آن حضرت چون با خوارج رو به رو شد نعره و فريادى كشيد كه ذوالثديه از جمله كسانى بوده كه از ترس گريخت تا اينكه در گودالى كشته او را يافتند، و گفته اند: خداوند او را بر اثر صاعقه آسمانى تباه ساخت، و گفته شده: چون آن بزرگوار شمشيرى بر او زد بيهوش گرديده مرد، و گروهى گفته اند: شيطان ردهه شيطانى از فرزندان شيطان بوده، و ديگرى گفته: مراد از او شيطان جن است. لكن ظاهر فرمايش امام عليه السلام و مناسبتر به مقام كه پس از دقت و تامل معلوم مى گردد آن است كه مراد از شيطان ردهه يكى از روساى خوارج است كه بر اثر فرياد آن حضرت گريخته در گودالى كشته اش پيدا شد و الله اعلم) و آنچه از ستمگران (معاويه و اطرافيانش كه بر اثر مكر و حيله عم

رو ابن عاص كه قرآنها بر سر نيزه ها زده جنگ صفين را خاتمه دادند) باقى ماند، اگر خداوند رخصت دهد (بخواهد و زنده بمانم) دوباره كه به سوى ايشان مى روم دولت و توانائى را از آنان بگيرم (و همه را تباه سازم) مگر اندكى كه در اطراف شهرها پراكنده شوند (در اين جا شجاعت و دليرى و مقام و منزلت و بزرگوارى خود را گوشزد نموده مى فرمايد:)