حضرت صادق عليهالسلام مىفرمايد : هيچ چهل نفرى براى دعا نزد هم اجتماع نكنند و خداى عزوجل را در كارى نخوانند جز اين كه خداوند دعاى آنها را مستجاب كند ، پس اگر چهل نفر نبودند و چهار نفر بودند نزد هم جمع شوند و ده بار خداى عزوجل را بخوانند ، خداوند دعايشان را اجابت كند و اگر چهار نفر با هم نباشند و يك نفر باشد كه چهل مرتبه خدا را بخواند ، خداى عزيز جبار دعايش را اجابت كند[270] .
261 ـ براى همه دعا كنيد
امام صادق از رسول اكرم صلىاللهعليهوآله نقل مىكند : هرگاه يكى از شما دعا كرد ، همه را دعا كند ، زيرا به اجابت نزديكتر است[271] .
262 ـ از تأخير در اجابت نترسيد
احمد بن محمد بن ابىنصر مىگويد : به حضرت رضا عليهالسلام عرض كردم :قربانت ، من چند سال است ، از خداوند حاجتى خواستهام ، از تأخير اجابتش در دلم شبهه و نگرانى آمده ، فرمود : اى احمد ! مبادا شيطان بر دلت راهى باز كند ، تا تو را به ميدان نااميدى ببرد ، همانا امام باقر عليهالسلامفرمود :هر آينه مؤمن از خدا حاجتى بخواهد و اجابت آن تأخير افتد ، اين تأخير براى محبوبيت آواز و صداى گريه او در نزد خداست ، سپس فرمود : به خدا سوگند آنچه خداى عزوجل براى مؤمنان از آنچه خواهند پسانداز كند بهتر است براى آنان از آنچه زود عطا شود ، دنيا مگر چه اندازه ارزش دارد ؟امام باقر عليهالسلام مىفرمود : سزاوار است دعاى مؤمن در حال آسايش همانند دعاى او در حال سختى باشد و آنچه به او داده شد او را از دعا سست نكند ، پس تو از دعا خسته مشو ؛ زيرا دعا در نزد خدا منزلتى بس بزرگ دارد .بر تو باد به شكيبايى و دنبال روزى حلال رفتن و صله رحم ، مبادا با مردم اظهار دشمنى كنى ؛ زيرا ما خاندانى هستيم كه پيوند كنيم با هر كه از ما ببرد و نيكى كنيم هر كه به ما بدى كند ، پس به خدا سوگند در اين كار سرانجام نيكويى ببينم چه در دنيا چه در آخرت .همانا كسى كه در اين دنيا داراى نعمت است اگر هرگاه درخواست چيزى از خدا كند و به او داده شود حرصش زياد گردد و جز آن را نيز بخواهد و در نتيجه نعمت خداوند در چشم او كوچك و خوار گردد و از هيچ چيز سير نشود و چون نعمت فراوان شود مسلمان از اين راه به خطر افتد و اين خطر به خاطر آن حقوقى است كه بر او واجب شود و به خاطر آن چيزى است كه بيم رود بواسطه اين حقوق در فتنه و آزمايش افتد و در اداى آنها كوتاهى نمايد .بگو بدانم : اگر من به تو چيزى گفتم به آن اعتماد دارى ؟ عرض كردم : فدايت گردم ، اگر به گفته شما اعتماد نكنم پس به گفتار چه كسى اعتماد كنم ؟ با اين كه شما حجت خداوند بر خلق او هستى .فرمود : پس تو به خدا و وعدهها و گفتارهاى او اعتمادت بيشتر باشد ؛ زيرا خداوند به تو وعده اجابت داده است ، يا اين كه اجابت دعاى تو به موعدى واگذار شده .آيا خداوند نفرموده :