عرفان اسلامی جلد 13

پس از من پيشوايانى خواهند بود كه بر راه من نمى‏روند ، وبه روش من عمل نمى‏كنند ، پاره‏اى از ايشان دل‏هايى هم‏چون دل شياطين دارند ، اگرچه به ظاهر انسانند . حذيفه مى‏گويد : گفتم : يا رسول اللّه ! اگر من آن زمان را درك كردم چه عكس‏العملى نشان بدهم ؟ فرمود :

شنوايى صددرصد و اطاعت مطلق ، اگر او بر پشتت بكوبد و مالت را ببرد تو بايد فرمان برى و گوش به دستورش بسپارى !!

از قول ابن عبّاس از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نقل مى‏كنند :

« مَنْ رَأى مِنْ إِمامِهِ شَيْئاً يُكْرِهُهُ فَلْيَصْبِرْ فَإِنَّهُ مَنْ فارَقَ الْجَماعَةَ شِبْراً فَماتَ ميتَةً » جاهِلِيَّةً .

اگر كسى از پيشوا و زمامدار خويش چيز ناخوش‏آيندى مشاهده كرد بايد صبر كند ، اگر كسى از دستگاه خلافت و جمع مسلمانان پيرو آن يك وجب دور شود و بر آن بميرد ، مانند مردگان جاهليّت مرده است !

در روايات ديگر از ابن عبّاس چنين نقل شده :

« لَيْسَ أَحَدٌ مِنَ النّاسِ خَرَجَ مِنَ السُّلْطانِ شِبْراً فَماتَ عَلَيْهِ إِلاّ ميتَةً جاهِليّةً » .

هيچ‏كس از حكومتى دورى نمى‏گزيند حتّى يك وجب كه اگر در اين حالت بميرد ، به مردن جاهليّت و شرك از دنيا رفته است .

يكى از دانشمندان بزرگ اهل سنّت در ذيل اين احاديث در بابى به عنوان «لزوم طاعة الامراء» مى‏گويد :

عموم اهل سنّت يعنى فقها و محدّثين و متكلّمين مى‏گويند : حاكم با فسق و ظلم و زير پا گذاشتن حقوق مردم معزول نمى‏شود و نه مى‏توان او را خلع نمود و اصولاً جايز و روا نيست كه عليه او قيام شود ، بلكه واجب است او را پند و اندرز دهند و از خداوند و قيامت بترسانند ؛ زيرا در اين زمينه احاديثى از پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله به دست ما رسيده است كه ما را از خروج عليه زمامدار باز مى‏دارد ، خلاصه سخن اين كه قيام بر ضد پيشوايان و زمامداران به اجماع همه مسلمانان حرام است ، اگرچه فاسق و ستمگر هم باشد !!

بنابراين نظر خروج بر يزيد بن معاويه شراب خوار و سگ‏باز و قاتل و جانى و قيام عليه عبدالملك كه سربازانش خانه كعبه را زير منجنيق خراب مى‏كنند و جنگ بر ضد وليد كه قرآن كريم را هدف قرار مى‏دهد و قيام عليه حكّام خائن بنى‏عبّاس در آن روز و قيام برعليه حاكمان ظالم و جائر فعلى نه اين كه جايز نيست ، بلكه حرام است !!

به راستى لعنت بر اين منطق باد و نفرين خدا بر جاعلين حديث و نويسندگان و پخش كنندگان و تفسير كنندگان و عمل كنندگانش باد[110] .