357 ـ از حجله عروسى تا بستر شهادت - عرفان اسلامی جلد 13

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

عرفان اسلامی - جلد 13

حسین انصاریان

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید



و لقمان حكيم با فرزند خود گفته است :

سه كس را در سه وقت بتوان شناخت : حليم را در وقت غضب و شجاع را در وقت جنگ و دوست را در وقت حاجت .

و از احاديث ربانى كه در انجيل آمده است يكى اين است كه :

بنده من اگر تو مرا ياد كنى در آن وقت كه تو در خشم روى ، من نيز تو را ياد كنم و آن وقت كه من در خشم باشم با تو .

و طريق طالب صادق آن است كه در اين ادب ، نفس خود را رياضت دهد و در اين وصف به غايت بكوشد ؛ زيرا كه خوش خويى در اين طريق اصلى عظيم است و در رتبتى تمام ، در دنيا و آخرت و بدخويى نقصانى قوى است و عيبى زشت در دنيا و آخرت[366] .

357 ـ از حجله عروسى تا بستر شهادت

ماه شوال سال سوم هجرت ، در شهر مدينه در ميان مسلمانان رفت و آمدهاى غير عادى ديده مى‏شود ؛ زيرا همه احساس مى‏كنند كه به همين زودى جنگى در شرف اتفاق است ، ولى در انجام آن ترديد دارند ، هر وقت به همديگر مى‏رسند ، درباره جنگ احتمالى سخن مى‏گويند و از همه خبر مى‏گيرند ، ولى جواب اكثريت معمولاً اين است « خدا و رسولش بهتر مى‏دانند » و اين حرف كافى است كه مسلمانان را قانع و آرام كند .

بالاخره تصميم اهل مكه براى جنگ با مسلمانان در تمام شهر مدينه پيچيد و اين همان چيزى بود كه مردم مؤمن مدت‏ها انتظارش را مى‏كشيدند .

شكستى كه كفار در جنگ بدر خورده بودند ، نه تنها حسّ حماسى آن‏ها را جريحه دار ساخته بود ، بلكه راه كاروان و تجارت را بر آن‏ها بسته ، از اين طريق ضربه‏هاى مادى غير قابل جبرانى به آن‏ها وارد مى‏آمد .

آن‏ها مى‏خواستند با شروع يك جنگ جديد ، از كشتگان خود در بدر انتقام كشيده و منافع بازرگانى خويش را تأمين كنند و در اثر تطميع و وعده غنايم بسيار ، عده كثيرى از بدويان را كه مدت‏ها بود در اثر اشعار شاعرانى چون كعب بن اشرف تحريك شده بودند با خود همراه نمودند .

نيمه شوال فرا رسيد ، روزى به اهالى مدينه خبر دادند كه عده كثيرى مركب از سه هزار نفر مسلح با تجهيزات كامل به سرپرستى ابوسفيان به سوى مدينه مى‏آيند و چيزى به مدينه راه ندارند .

در ميان اين عده مردان شجاعى بودند كه حس انتقام‏جويى آن‏ها را هم‏چون درنده كرده بود ، از قبيل صفوان پسر اميه و عكرمه پسر ابو جهل كه از گذشتگان كفار در بدر بودند ، به علاوه عده‏اى زن براى تحريك و تشويق سربازان به سرپرستى هند زن ابوسفيان با ارتش كفر پيش مى‏آمدند .

مؤمنان كه در اثر فتح بدر تشويق به مبارزه شده و تعليمات اسلام آن‏ها را تشنه شهادت كرده بود ، به قدرى از خود اشتياق و تمايل نشان دادند كه حضرت به درخواست آنان براى كشاندن جنگ به بيرون مدينه پاسخ مثبت دادند ، گرچه خود حضرت از نظر نظامى صلاح را در اين مى‏دانستند كه تمام دروازه‏هاى مدينه را بسته ، دشمن را از محاصره شهر خسته كنند و نوميدانه آنان را به پراكندگى بكشند و از اين طريق به آنان ضربه كارى بزنند .

/ 380