376 ـ ابليس دشمن آدمى - عرفان اسلامی جلد 13

376 ـ ابليس دشمن آدمى

زيباترين و رساترين كلامى كه به اين حقيقت بسيار عالى دلالت دارد ، كلام وجود مقدّس حضرت حق است .

فَقُلْنَا يَاآدَمُ إِنَّ هذا عَدُوٌّ لَكَ وَلِزَوْجِكَ فَلاَ يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَى * إِنَّ لَكَ أَلاَّ تَجُوعَ فِيهَا وَلاَ تَعْرَى * وَأَنَّكَ لاَ تَظْمَؤُا فِيهَا وَلاَ تَضْحَى * فَوَسْوَسَ إِلَّيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَاآدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لاَّ يَبْلَى .

پس گفتيم : اى آدم ! مسلماً اين [ ابليس ]دشمنى است براى تو و همسرت ، پس شما را از بهشت بيرون نكند كه در مشقت و رنج افتى . * قطعاً براى تو [ در اين مكان موقعيتى است كه ] است كه نه گرسنه شوى و نه برهنه گردى . * و نه در آن تشنه شوى و نه دچار آفتاب‏زدگى گردى . * پس شيطان او را وسوسه كرد ، گفت : اى آدم ! آيا تو را به درخت جاودان و سلطنتى كه كهنه نمى‏شود ، راهنمايى كنم ؟

سپس قرآن مجيد مى‏فرمايد :

آدم و همسرش به وسوسه اين دشمن غذا را از درخت نهى شده خوردند ، تا جايى كه لباس‏هاى بهشتى از تنشان ريخت عورت آنان در نظرشان آشكار شد ، آن‏ها خواستند تا با ساترى از برگ درختان خود را بپوشانند ، آدم از خدا نافرمانى كرد پس به غوايت افتاد ، ولى خداوند مهربان وى را از رحمت بى‏منتهاى خود محروم نكرد ، توبه او را پذيرفت .

قرآن مجيد در بسيار از آيات خود تمام فرزندان آدم را همانند پدرشان از ابليس و جنود او كه در لباس‏هاى گوناگونى در زندگى آدميان ظهور مى‏كنند برحذر مى‏دارد و خلاصه پند و درسش اين است كه اين دشمن نابكار و اين موجود خطرناك تنها هدفش به هم ريختن اساس سعادت دنيا و آخرت آدميان است ، در اينجا نمونه‏اى از آن آيات الهى را ملاحظه كنيد :

الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاءِ وَاللّهُ يَعِدُكُم مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلاً وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ .

شيطان ، شما را [ به هنگام انفاق مال با ارزش ] از تهيدستى و فقر مى‏ترساند ، و شما را به كار زشت [ چون بخل وخوددارى از زكات و صدقات ] امر مى‏كند ، و خدا شما را از سوى خود وعده آمرزش و فزونى رزق مى‏دهد ؛ و خدا بسيار عطا كننده و داناست[389] .

377 ـ داورى طاغوت

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ يَزْعُمُونَ أَنَّهُمْ آمَنُوا بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِن قَبْلِكَ يُرِيدُونَ أَن يَتَحَاكَمُوا إِلَى الطَّاغُوتِ وَقَدْ أُمِرُوا أَن يَكْفُروا بِهِ وَيُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُضِلَّهُمْ ضَلاَلاً بَعِيداً .

آيا به كسانى كه گمان مى‏كنند به آنچه بر تو و پيش از تو نازل شده ايمان آورده‏اند ، ننگريستى كه مى‏خواهند [ در موارد نزاع و اختلافشان ]داورى و محاكمه نزد طاغوت برند ؟ [ همان حاكمان ستمكار و قاضيان رشوه‏خوارى كه جز به باطل حكم نمى‏رانند ، ] در حالى كه فرمان يافته‏اند به طاغوت كفر ورزند ، و شيطان [ با سوق دادنشان به محاكم طاغوت ]مى‏خواهد آنان را به گمراهى دورى [ كه هرگز به رحمت خدا دست نيابند ]دچار كند .