مولى محمد بن على اردبيلى مؤلف « جامع الرواة » مىگويد :اين مرد بزرگ و راوى عظيم القدر اصلاً از اهالى بغداد و در همان شهر سكونت داشت ، از ائمه طاهرين عليهمالسلام سه نفر آنان را زيارت و افتخار شاگردى و نصرت و يارى آنان را داشت و فرهنگ الهى آن بزرگواران را با كمال جديّت به ديگران تعليم مىداد .از وجود مبارك حضرت ابوالحسن موسى بن جعفر امام هفتم عليهالسلام با دو گوش خودش احاديثى را شنيده بود و از آن بزرگوار معارف عالى الهيه را شنيده و تعليم گرفته بود .او به خدمت عالم آل محمّد ، راضى به قضاى الهى ، چهره پاك امامت ، شمس فضاى ولايت ، اسوه عبادت ، بحر معرفت ، عالم باللّه و انسان آگاه ، سرّ اسرار ، جامع انوار ، درياى ذخّار ، شجره طيّبه حضرت رضا عليهالسلام رسيده بود .او با اختر برج كرامت و سرچشمه فضيلت و كوه حلم و علم حضرت جوادالائمه ملاقات داشت و از آن جناب نقل روايت كرده است : كتب رجالى در نشان دادن شخصيت پر ارزش ابن ابى عمير و تقواى آن چهره پاك و با بركت نوشتهاند :او انسانى است كه قدر و شأنش بسيار بزرگ و منزلت و موقعيتش نزد شيعه و سنى فوق العاده عظيم است .او مردى است از هر جهت ثقه و مورد اطمينان كه تمام علما و دانشمندان و فقها و مفسران و خطبا و نويسندگان كتب حديث به وى اعتماد دارند و نزد خاصه و عامّه از مطمئنترين و موثقترين انسانهاست .جاحظ اديب بزرگ عرب درباره آن بزرگوار مىگويد :نسبت به حضرت حق از فرمانبردارترين فرمانبرداران و در عبادت و بندگى از قوىترين بندگان و در پاكدامنى و ورع از بهترين آنان است .مطلب بسيار عجيبى در كتب رجالى درباره آن بزرگ مرد الهى نقل مىكنند كه انسان از تعجب و حيرت بهتزده مىشود و به اين عظمت و بزرگى اللّه اكبر مىگويد و به فرمودهرسول خدا صلىاللهعليهوآله كه :مؤمن از ملك مقرب بالاتر است .با تمام وجود اقرار مىكند و آن اين است كه : آن جناب در تمام امور حيات اعم از جهات اعتقادى و عملى و اخلاقى و عرفى و اقتصادى و فردى و اجتماعى ، انسانى تك و موجودى بىنظير در ميان مردم زمانش بود و احدى نبود مگر اين جلالت قدر و عظمت شأن او را مىستود و وى را در جميع جهات انسانى عنصرى كمنظير و منبعى الهى و محورى خدايى و والا مىدانست .رجال زمان ائمه درباره اين عارف سترگ گفتهاند :محمد بن ابى عمير اين اسوه حسنات از يونس بن عبدالرحمن كه خود محدّثى جليل القدر است از هر جهت شايستهتر و صالحتر و از آن جناب در امور دينى فقيهتر و در دانش و بينش افضل بود .حسودان بىدين و متكبران بىانصاف و دنياپرستان بىشخصيت و آنان كه خالى از مردانگى بودند نزد هارون از وى سعايت كردند .