عبداللّه بن موسى بن جعفر از پدرش پرسيد :دو فرشتهاى كه مأمور ثبت اعمالند ، از نيّت ثواب و گناه آدمى آگاهند ؟ حضرت فرمود : بوى مستراح و عطر يكى است ؟ گفتم : نه . فرمود : چون عبد قصد كار نيك كند ، نفس او خوشبو برآيد ، فرشته دست راست كه مأمور ثبت نيكى هاست به فرشته دست چپ گويد : برخيز زيرا او قصد كار خوب دارد ، چون عبد كار خوب را انجام دهد زبانش قلم و آب دهانش مركب و بدين وسيله نيكى در دفترش ثبت شود و چون قصد گناه كند ، نفسش بدبو در آيد ، فرشته دست چپ به دست راست گويد او قصد كار بد دارد ، چون عملى سازد آن را ثبت نمايد !![131]
124 ـ چون نيت آنها را داشتى برايت ثبت كردم
از حضرت امام رضا عليهالسلام روايت شده :در قيامت نامه سيئات مؤمن را نشانش مىدهند و او دچار ترس و لرز مىشود ، حسناتش را نشانش دهند ، چشمش روشن و خوشحال گردد ، آنگاه خداوند مىفرمايد :دفترى كه حسنات به جا نياوردهاش در اوست نشان او دهيد ، چون ببيند گويد :پروردگارا !به بزرگيت قسم من اين حسنات را به جا نياوردهام . خداوند مىفرمايد : راست مىگويى ولى چون نيّت آنها را داشتى من براى تو ثبت كردم ، آنگاه ثواب آن حسنات نيّت شده را به او مىدهند[132] .
125 ـ اى كاش با آنها بودم !
امام رضا عليهالسلام به ريان بن شبيب فرمود :اگر علاقه دارى در ثواب شهداى كربلا شريك باشى ، هرگاه ياد كردى بگو : اى كاش با آنها بودم و به سعادت بزرگى مىرسيدم[133] .
126 ـ ما با شما در ثواب شما شريكيم
جابر در زيارت اربعين حضرت حسين عليهالسلام خطاب به شهداى كربلا گفت :ما با شما در ثواب شريكيم . عطيه كوفى گفت : اى جابر ! چگونه با آنان شريكيم در حالى كه ما كارى نكردهايم و رنجى نديدهايم ، آنها از زن و فرزند جدا شده و زخم برداشتند تا كشته شدند !!جابر گفت : از رسول خدا صلىاللهعليهوآله شنيدم كه فرمود :هركه قومى را دوست دارد ، با آنها محشور مىشود و هركه كار قومى را دوست دارد با آنها در ثواب آن كار شريك است ، به خدا قسم نيّت من و اصحاب من بر همان است كه حسين و اصحابش بر آن رفتند[134] .
127 ـ او به خاطر نيتش با ماست
پس از پيروزى امام على عليهالسلام در جمل ، يكى از يارانش گفت : دوست داشتم برادرم با ما در اين صحنه مىبود . حضرت فرمود : آيا ميل و نيّت قلبى برادرت با ماست عرضه داشت : آرى . امام فرمود : حقيقتا با ما حاضر است و آنان كه هنوز در پشت پدران و رحم مادرانند و به دنيا نيامدهاند نيز با ما هستند ، به همين زودى ، زمان آنان را آشكار مىكند ، ايمان ، به آنان نيرو مىگيرد و اهل طغيان بهدست آنان نابود گردند[135] .