عرفان اسلامی جلد 13

سلمان گفت : يا رسول اللّه اين شدنى است ؟ فرمود : آرى سلمان ، سوگند به آن كه جانم به دست اوست ، آن گاه زنان فرمانده و كنيزان طرف مشورت مى‏شوند ، بچه‏ها روى منبر مى‏روند ، دروغ زيبا و زكات ضرر و غنيمت وفى‏ء مسلمانان تاراج مى‏شود ، مرد به پدر و مادر خود جفا و به دوستش نيكى مى‏كند و ستاره دنباله‏دار ظاهر مى‏شود .

سلمان گفت : يا رسول اللّه ! اين شدنى است ؟ فرمود : آرى سلمان ، سوگند به آن كه جانم به دست اوست ، آن گاه طلاق زياد مى‏شود و براى خدا حدى به پا نمى‏شود و به خدا ضررى نمى‏زند .

سلمان گفت : يا رسول اللّه ! اين شدنى است ؟ فرمود : آرى سلمان ، قسم به آن كه جانم به دست اوست ، آن گاه زنان آوازه خوان و ملاهى زياد مى‏شود و بدان امتم بر ايشان مسلط مى‏شوند .

سلمان گفت : يا رسول اللّه ! اين شدنى است ؟ فرمود : آرى سلمان ، سوگند به آن كه جانم به دست اوست ، آن گاه ثروتمندان امتم براى تفريح به مكه مى‏روند و متوسطين ايشان براى تجارت و فقيران براى نشان دادن و شنواندن به مردم ، آن گاه مردمى پيدا مى‏شوند كه قرآن را براى غير خدا ياد مى‏گيرند و آن را مزمار مى‏كنند ، مردمى پيدا مى‏شوند كه فقه دينى را براى غير خدا ياد مى‏دهند ، اولاد زنا بسيار مى‏شود ، با قرآن تغنى و آوازه‏خوانى مى‏كنند و به دنيا افتخار و مباهات مى‏نمايند .

سلمان گفت : يا رسول اللّه ! اين مى‏شود ؟ فرمود : آرى سلمان ، سوگند به آن كه جانم به دست اوست ، اين در آن وقتى است كه پرده حرام‏ها دريده شود ، گناه‏ها كسب گردد ، بدان بر نيكان مسلط شوند ، دروغ زياد و لجاجت پيدا و فقر رايج شود.

مردم در لباس به هم مباهات كنند ، باران بى‏وقت بر ايشان ببارد ، طبل و شيپورها را بپسندند ، امر به معروف و نهى از منكر را انكار مى‏كنند ، تا آنجا كه مؤمن در آن وقت ذليل‏ترين مردم شود ، ميان عابدان و قاريانشان بدگويى پيدا مى‏شود و اين ها در ملكوت آسمان‏ها ، پليد و نجس خوانده مى‏شوند .

سلمان گفت : يا رسول اللّه ! اين شدنى است ؟ فرمود : آرى سلمان ، سوگند به آن كه جانم به دست اوست ، آن گاه ثروتمندان از فقر مى‏ترسند ، به طورى كه سائل از جمعه تا جمعه ديگر سؤال مى‏كند و كسى را نمى‏يابد كه چيزى در دستش بگذارد .

سلمان گفت : يا رسول اللّه ! اين مى‏شود ؟ فرمود : آرى سلمان ، سوگند به آن كه جانم به دست اوست ، رويبضه سخن مى‏گويد ؛ سلمان گفت : يا رسول اللّه رويبضه چيست ، پدر و مادرم فدايت باد ؟ فرمود : كسى كه در امور مردم حرفى نمى‏زد حرف مى‏زند ، سپس جز اندكى درنگ نكنند كه زمين صدايى كند و هر دسته‏اى گمان كنند در ناحيه آن ها صدا كرده ، سپس آنچه خدا خواهد درنگ مى‏كنند و در آن مدت زمين را مى‏شكافند و زمين پاره‏هاى جگر خود « طلا و نقره » را بيرون مى‏افكند ، سپس با دست خود به ستون‏ها اشاره كرده فرمود : مانند اين ، آن روز طلا و نقره سودى ندارد اين است معناى :

فَقَدْ جَاءَ أَشْرَاطُهَا .

پس هنگامى كه قيامت بر آنان فرا رسد[322] .