عرفان اسلامی جلد 13

اى گروه مسلمانان ! تاكنون سه نوبت جبرييل امين از جانب خداوند به من وحى آورد كه تمام انبياى پيش از تو خلفا و جانشينان خود را معرفى كرده‏اند و چون در اين روز ولايت و امامت على از طرف آفريدگار كاينات بر تمام موجودات عالم عرضه شده است تو نيز بايد ولايت و پيشوايى او را به مردم ابلاغ كنى .

ولى چون مى‏دانم منافق بسيار و مؤمن يكدل كم است در اجراى اين فرمان خداوند سه مرتبه عذر آوردم تا اين آيه : يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ هم اكنون بر من نازل شد و مرا مجبور كرد تا شما را آگاه كنم كه خليفه و مولا و امير بعد از من على است .

سپس پيشواى اسلام با وجود كهولت سن و خستگى سفر كمربند على را گرفت و با نيرويى فوق‏العاده او را بر فراز سر بلند كرد و در حالى كه زانوهاى على محاذى با سينه پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله قرار گرفت و سپيدى زير بغل او نمايان شد آن گاه به دنبال سخنان خود چنين فرمود :

اى مردم ! از شما مى‏پرسم : نسبت به مؤمنان حتى از خودشان سزاوارتر به تصرف در امور و سنجش مصلحت‏ها كيست ؟

مردم يك آواز جواب دادند : خدا و رسول داناترند .

آيا من سزاوارتر به شما از خود شما نيستم ؟ چنين است .

آن گاه منشور آسمانى خلافت را خواند :

مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ اَللّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَعادِ مَنْ عاداهُ وَانْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَاخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ .

هركس من مولاى اويم ، على مولاى اوست ، پروردگارا ! دوستى كن با آن كس كه على را دوست دارد و پيرو باشد ، دشمن بدار آن را كه على را دشمن بدارد ! يارى كن هركس ياريش كند يارى مكن كسى را كه بى‏ياريش گذارد .

پيامبر عزيز صلى‏الله‏عليه‏و‏آله نزديك به يك ساعت على را هم چنان بر سر دست داشت و با تمام خصوصيات و مشخصات به مردم معرفى كرد ، پيامبر صلى‏الله‏عليه‏و‏آله ضمن بياناتش در حدود هفتاد و سه مرتبه مردم را به عنوان معاشر الناس مورد خطاب قرار داد و آنان را از مخالفت با على ترسانيد و پى در پى مخالفان او را به عذاب دردناك ابدى و قهر و خشم خداوندى بيم داد و براى دوستانش سعادت جاودانى و بهشت موعود را ضمانت كرد و همى يادآور شد كه در پيروى على بزرگى و سيادت مسلمانان مصون مى‏ماند و اعتلاى جهانى دين اسلام مسلم است و گرنه جز تباهى و فساد اجتماع و روش‏هاى غلط و دورى از علوم قرآن و محروميت از تربيت صحيح چيز ديگر عايدشان نخواهد گشت .

رسول الهى صلى‏الله‏عليه‏و‏آله طى اين سخنرانى چند ساعته خود حجت را بر امت تمام كرد و موضوع خطير خلافت و امامت را از جانب خداوند به مردم ابلاغ نمود ، تا آنجا كه خطبه او به پايان نزديك شد و هنوز درياى جمعيت احاطه‏اش كرده بود كه فرشته وحى اين آيه را فرود آورد و او را مأمور ساخت كه براى مردم بخواند :

الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِى وَرَضِيتُ لَكُمُ الاْءِسْلاَمَ دِيناً .