در جريان جنگ جمل ، با اينكه عاشيه سوار بر شتر، مردم را بر ضد على (ع ) مى شورانيد، دو نفر از سپاهيان ناآگاه على (ع ) در صدد آن بودند تا نسبت ناروائى به عايشه بدهند.امام على (ع ) پس از اطلاع ، دستور داد به هر كدام از آنها صد تازيانه زدند.هنگامى كه عايشه را روانه مدينه كرد، احترام شايانى به او نمود و او را با بهترين روش تا چند كيلومتر بدرقه كرد، بيست نفر زن را ماءمور كرد، آنها لباس و عمامه مردان را پوشيدند، و شمشير به خود حمايل نمودند و به عنوان بيست پاسدار مرد، عايشه را با كمال راعيت عفت به سوى مدينه بردند.وقتى كه عايشه به يكى از نقاط مسير راه رسيد، با گفتار نامناسب از على (ع ) ياد كرد، از جمله گفت :(( على با سپاهيان مرد خود كه بر من ماءمور كرده ، حرمت عفت مرا هتك كرد. )) هنگامى كه به مدينه رسيدند، زنها عمامه و لباس مردانه خود را در آورند و به عايشه گفتند: (( ما زن بوديم كه على (ع ) ما را پاسدار تو نموده بود. )) آنكس كه عقل و تقوى ندارد و نفر مرد در حضور على (ع ) بودند و پدران و اجداد خود را مى شمردند و توصيف مى كردند و به وجود آنها افتخار مى نمودند.امام على (ع ) به آنها فرمود: آيا شما به جسدهاى پوسيده شده و روحهائى كه در دوزخ هستند، افتخار مى كنيد؟!اگر شما داراى عقل باشيد صاحب نيرو هستيد و اگر با تقوى و پرهيزكار هستيد داراى كمال هستيد و الا فالحمار خير منكما: (( و اگر داراى عقل و تقوى نيستيد، الاغ از شما برتر است . )) (بحارج 70ص 91)الحمدللّه اوّلاو آخرا.