ابن ابى الحديد (از علماى بزرگ اهل تسنن كه بسال 655 هجرى قمرى از دنيا رفت ) در شاءن حضرت على (ع ) قصيده اى سروده كه به (( قصيده عينيه )) معروف مى باشد، يكى از اشعار آن قصيده اين است :
اقول فيك (( سميدع )) كلاولا حاشا لمثلك ان يقال سميدع
حاشا لمثلك ان يقال سميدع حاشا لمثلك ان يقال سميدع
(( اى على (ع ) آيا درباره شما مى توان گلواژه (( بزرگوار )) به كار برد، هرگز زيرا كه اين واژه را توان و قدرت آن نيست كه بازگو كننده عظمت مقام تو باشد )) .و وقتى خبر شهادت على (ع ) به معاويه (دشمن سرسخت آنحضرت ) رسيد، گفت :
قل للا رانب ترعى اينما سرحت وللظباء بلا خوف ولا وجل
وللظباء بلا خوف ولا وجل وللظباء بلا خوف ولا وجل
(( اينك به خرگوشها و آهوان بگو هر گونه كه مى خواهند، بدون ترس و بيم بچرخند )) .يعنى : شير از دنيا رفته ، سربازان ترسوى من راحت باشند.
85 - تعبير خواب عجيب
متوكل (دهمين خليفه و طاغوت عباسى ) از ستمگران بسيار خونريز و متكبر و ستمگر تاريخ است ، وى به خصوص با على (ع ) و آل على (ع ) دشمنى و كينه سختى داشت ، و به ساحت مقدس آنحضرت ناسزا مى گفت ، و از ناصبى هاى بسيار كثيف بود.وى شبى در عالم خواب ديد: على (ع ) در ميان آتش شعله ور، است ، وقتى بيدار شد، اظهار خوشحالى كرد، چرا كه دشمن على (ع ) بود.تا اينكه از يكى از علمائى كه به تعبير خواب آگاهى داشت ، خواست ، اين خوابش را تعبير كند، بى آنكه اسم على (ع ) را ببرد.او گفت : (( سزاوار است آنكس كه در عالم خواب در درون آتش ديدى ، پيامبر يا وصى پيامبر (ص ) باشد )) .متوكل گفت : (( اين تعبير خواب را از كجا مى گوئى ؟! )) .معبّر خواب ، در پاسخ گفت : (در آيه 8 سوره نمل ) قرآن مى خوانيم : فلما جائها نودى ان بورك من فى النار ومن حولها: (( هنگامى كه (موسى ) نزد آتش (در آغاز وحى بر او) آمد، ندائى برخاست كه مبارك باد آن كسى كه در آتش است (گوئى آتش او را احاطه كرده ) و آنكس (فرشتگان ) كه بر اطراف آتش هست نيز مبارك باد )) .
86 - رفيق راز!
پس از جنگ حنين (كه در سال هشتم هجرت واقع شد) مسلمانان به فرمان پيامبر (ص ) براى سركوبى شورشيان طائف ، به سوى آنها رفتند، سرانجام آنها داخل قلعه محكم طائف شدند، و بيش از ده روز در درون قلعه بودند.پس از محاصره قلعه طائف توسط مسلمين ، پيامبر (ص ) به على (ع ) فرمان داد تا با جمعى به سوى (( سپاه خثعم )) كه در آنجا بودند برود و با آنها نبرد كند و بتهائى را كه در دسترس او قرار مى گيرد بشكند.حضرت على (ع ) به سوى سپاه رفت ، شخصى بنام (( شهاب )) در صبحگاه از دشمن به ميدان تاخت ، و مبارز طلبيد، على (ع ) قهرمانانه به او حمله كرد و او را كشت ، و سپاه دشمن را پراكنده نمود و شكست داد، و بتهاى آنها را فرو ريخت ، سپس به حضور پيامبر (ص ) آمد و گزارش كار را داد و با هم مدتى خصوصى صحبت كردند.جابر مى گويد: عمر بن خطاب (از روى اعتراض ) به رسول اكرم (ص ) گفت : (( آيا با على (ع ) رازگوئى مى كنى نه با ما؟! )) .پيامبر (ص ) در پاسخ عمر فرمود: ما انا انتجيته ولكن الله انتجاه : (( من با او راز نمى گويم بلكه خداوند با او راز مى گويد )) يعنى اين ويژگى را خدا به على (ع ) داده است .
لطفا منتظر باشید ...
