لطفا منتظر باشید ...
اسود بن عرفجة سكسكى
اسود بن عرفجه سكسكى از اصحاب اميرالمؤمنين عليه السلام و اهل شام بود كه به علت محبت به اميرمؤمنان از دست معاويه گريخت و به امام ملحق شد. [ رجال طوسى، ص 35، ش 13. ]اسود بن قطبه
اسود بن قطبه از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بود. و او از رؤساى سپاه حلوان از ايالات فارس و مورد توجه حضرت بوده است، [ شرح ابن ابى الحديد، ج 17، ص 145. ] لذا اميرالمؤمنين به وى نامه اى نوشته كه داراى محتواى بسيار بالا و براى سران حكومت، استانداران و واليان مفيد و كارساز است لذا در اين جا متن نامه حضرت و ترجمه آن را نقل مى كنيم:اما بعد، فإنّ الوالي إذا اختلفَ هواهُ مَنعهُ ذلك كثيراً من العدلِ، فَليكُن أمرُ النّاس عندك فى الحقّ سواءً؛ فإنّه ليس فى الجَورِ عِوَضٌ مِن العَدلِ، فاجتَنِب ما تُنكِرُ أمثالَهُ، و ابتذِلْ نَفسَك فيما افترضَ اللَّهُ عليكَ، راجياً ثوابه، و متخوِّفاً عِقابَهُ.
وَ اعلَم أنّ الدنيا دارُ بَليّةٍ لم يفرغ صاحِبُها فيها قطُّ ساعةً إلا كانَتْ فَرغَتُه عليه حسرةً يوم القيامة، و أنّه لن يُغنِيكَ عن الحقِّ شي ءٌ أبداً؛ و مِن الحقِّ عليك حِفظُ نَفسِك، و الإحتسابُ على الرعيّة بِجُهدكَ، فإنّ الّذى يَصِلُ إليكَ من ذلك أفضلُ من الّذى يَصِلُ بِكَ، و السَّلامُ.
اما بعد، زمامدار اگر دنبال هوا و هوس هاى پى در پى خويش باشد، بيشتر او را از عدالت باز مى دارد؛ بنابراين امور مردم از نظر حق بايد نزد تو مساوى باشد، چرا كه هيچ گاه جور و ستم جانشين عدالت نخواهد شد، از آن چه براى خود نمى پسندى، اجتناب كن و نفس خويش را در برابر آن چه خداوند بر تو واجب ساخته به اميد ثوابش و هم چنين از ترس كيفرش به خضوع و تسليم وادار!
اى اسود، بدان دنيا سراى آزمايش است كه هر كس ساعتى در آن فراغت يابد و دست از كار بكشد، همين ساعت بيكارى، موجب حسرت و پشيمانى او در قيامت خواهد شد. و بدان كه هيچ چيز تو را از حق بى نياز نخواهد ساخت. از جمله حقوقى كه بر تو فرض و واجب است كنترل هوس هاى خويش، مواظبت رعايا و رسيدگى توأم با تلاش به كارهاى آنهاست. در اين راه آن چه از منافع عايد تو مى شود، براى تو از مشكلات و ناراحتى هايى كه متحمل مى گردى، به مراتب سودمندتر است، و السلام. [ نهج البلاغه، نامه 59. ]
البته ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغه مى نويسد: من به نسب اسود بن قطبه وقوف نيافته ام و گمان دارم كه وى اسود بن زيد بن قُطبة بن غنم انصارى از قبيله بنى عُبيد بن عدى باشد، و ابو عمر بن عبدالبر در كتاب استيعاب وى را از كسانى به شمار آورده كه در غزوه بدر حضور داشته است. [ شرح ابن ابى الحديد، ج 17، ص 145. ]
